[เถรี]

แต่คราวนี้ในส่วนของรางวัลนั้น เนื่องจากว่าตัวประธานผู้มอบรางวัล ก็คือ ม.ล.วันชัย นวรัตน เลขาธิการสมาคมผู้ผลิตและดำเนินรายการวิทยุและวิทยุโทรทัศน์แห่งประเทศไทย มาช้า อาจจะติดงานที่อื่น หรือไม่ก็รถติด เนื่องจากว่าสถานที่บริเวณนั้นยังมีการจัดงานวันเด็กอยู่ แต่มีการคัดกรองที่เข้มงวดมาก แม้ตัวกระผม/อาตมภาพฉีดวัคซีนมาแล้ว ๓ เข็ม ก็ยังต้องไปลงทะเบียน ไปให้เขาตรวจสอบ มีพยาบาลมารอตรวจด้วยชุดเครื่องมือ ATK อยู่ ก็ต้องบอกว่าทางเจ้าภาพจัดงานได้ค่อนข้างจะเข้มงวด

และที่น่าชมเชยอย่างยิ่งก็คือทั้ง ๒ รางวัลนั้น ให้พระภิกษุรับต่อเนื่องกันไปเลย คำว่ารับต่อเนื่องกันไปเลยก็คือ ไม่ว่าจะเป็นรางวัลครุฑสุบรรณกายหรือว่ารางวัลเพชรรัตนชาติ ถ้ารอโยมที่รวม ๆ กันแล้วเป็นร้อยรับไปตามลำดับ แล้วค่อยขึ้นรับรางวัลใหม่ ก็น่าจะเสียเวลาอีกเป็นชั่วโมง แต่ว่าทางผู้จัดให้พระรับทั้ง ๒ รางวัลไปก่อนเลย ก็คือใครได้รับรางวัลครุฑสุบรรณกายก็รับไป ใครได้รับรางวัลเพชรรัตนชาติก็ต่อแถวรับไป มีกระผม/อาตมภาพคนเดียวที่วิ่ง ๒ รอบ ก็คือจากที่นั่งหมายเลข ๗ ที่กลายเป็นหมายเลข ๑ ของครุฑสุบรรณกาย ก็วิ่งไปนั่งที่หมายเลข ๕ ของเพชรรัตนชาติอีกรอบ

เหตุที่หมายเลข ๗ เป็นหมายเลข ๑ ก็เพราะว่าบรรดาท่านทั้งหลายที่รับ ๖ อันดับแรกของรางวัลครุฑสุบรรณกายนั้น ส่วนใหญ่เป็นพระราชาคณะผู้ใหญ่ แล้วก็ไม่ได้ส่งตัวแทนมา คาดว่าทางผู้จัดคงต้องนำไปถวายถึงวัด แต่ตัวกระผม/อาตมภาพเอง มีนิสัยอยู่อย่างหนึ่งว่า เมื่อคนอื่นให้รางวัลเรา เราต้องไปรับด้วยตัวเอง

ตรงจุดนี้บางคนก็คิดไม่เหมือนกัน ที่คิดไม่เหมือนกันก็คือ ไปรับรางวัลเอง เสียเวลาด้วย รถติดด้วย เหนื่อยมากด้วย อย่างครูตูน (นางวารุณี พรมฝ้าย) ที่พาน้องบัวไปรับรางวัล จนกระทั่งกระผม/อาตมภาพเดินทางกลับ ถามน้องบัวว่าได้กินข้าวกลางวันหรือยัง ? ก็ยังไม่ได้กินเลย เพราะว่าไปถึงก็ประมาณเที่ยง รีบไปลงทะเบียนแล้วก็ไปนั่งรอ บ่ายสองกว่ายังไม่ได้กินข้าวกลางวัน ไม่ทราบเหมือนกันว่าจะเป็นลมไปก่อนหรือเปล่า ?