[ชมชนก]

กราบนมัสการหลวงพ่อที่เคารพค่ะ

ช่วงนี้หนูเหนื่อยและสมองล้ามากค่ะ.....
เนื่องจากรุ่นพี่ผู้หญิงในที่ทำงาน ซึ่งจำเป็นต้องทำงานใกล้ชิดกันมาก ๆ ชอบอวยตัวเองที่เคยทำผิดศีลซ้ำไปซ้ำมาทุกวันอย่างสนุกสนาน เช่น เคยเจ้าชู้บ้าง คบซ้อนบ้าง
และว่างเมื่อใดส่วนมากแล้วก็จะพูดถึงแต่เรื่องนี้แบบภูมิใจมาก รวมไปถึงด่าคนนั้นคนนี้ให้ฟัง จนหนูเหนื่อยที่จะฟัง รู้สึกว่าการสนทนาเป็นพิษมาก เพราะมันไม่ใช่เรื่องที่ทำให้จิตใจเราดีขึ้นอะไรเลย แต่จะพูดตรง ๆ ก็ไม่ได้ เพราะต้องทำงานประสานกันจริง ๆ (ถ้ามีเรื่องให้เขาเคืองใจ หนูอาจทำงานลำบากมากขึ้นเรื่อย ๆ)

รวมถึงเจ้านายก็ชอบด่าว่าลูกน้องที่ไม่ได้ดั่งใจให้ฟังทุกวัน ประมาณว่านายฉลาดแต่ลูกน้องโง่ อวยตัวเองบ้าง ดูถูกคนอื่นบ้าง ใช้คำหยาบคายบ้าง เหน็บแนมบ้าง หนูไม่ชอบเลย คือท่านไม่ได้ว่าหนูนะคะ แต่ต้องนั่งทำงานด้วยกันก็ฟังจนเหนื่อยเลยค่ะ รู้สึกมันไม่มีแรง หนูเริ่มเบื่อที่จะวิจารณ์คนอื่น เริ่มเบื่อที่จะฟัง เริ่มเบื่อการใช้คำหยาบ อยากนั่งทำงานเงียบ ๆ แต่ก็ยากเหลือเกิน เพราะเงียบทีไร ถ้าเขาไม่พูดเรื่องทางโลก ก็วกกลับเข้าประเด็นผิดศีลหรือด่าคนอื่นเพราะอวยว่าตัวเองดีตลอด

ที่ทำงานเราเล็กมาก จะหนีไปทำงานคนเดียวก็กระไรอยู่ค่ะ เดี๋ยวจะมีเคืองกัน หนูก็ต้องทนฟังอยู่แบบนี้
ปัญหาก็คือหนูไม่รู้วิธีการจะอยู่กับคนหมูมากที่เป็นแบบนี้อย่างไรให้เรายังสบายใจได้อยู่ค่ะ ตอนนี้ตึง ๆ และปวดหัว รู้สึกหนักที่อกจริง ๆ (หนักทางกายภาพเลย) กราบเรียนขอหลวงพ่อเมตตาสอนการอยู่กับคนเหล่านี้ได้โดยที่หนูไม่ทุกข์หน่อยนะคะ เพราะหนูเองก็ไม่ได้อยากเปลี่ยนที่ทำงาน และยังคงชอบงานที่ทำอยู่ค่ะ

กราบขอบพระคุณค่ะ
ด้วยความเคารพอย่างยิ่ง