[เถรี]

สมัยที่ยังอยู่วัดท่าซุง ด้วยความที่เป็นวัดปฏิบัติธรรม ก็เลยไม่จำเป็นที่ต้องไปหลบ ๆ ซ่อน ๆ ใครทำอะไรได้ก็รู้กันหมด เพราะฉะนั้น...ญาติโยมไม่ต้องแปลกใจว่า ทำไมสมัยนี้ลูกศิษย์หลวงพ่อเดียวกัน ไม่ว่าใครจะไปอยู่ที่ไหน ถึงเวลามีงานมีการมีอะไร ต้องเรียกวัดท่าขนุนไป เพราะเขารู้กันมาตั้งแต่สมัยนั้นแล้วว่า แต่ละคนใครฝีมือระดับไหน

มีโยมอยู่คนหนึ่ง ก็คือคุณป้าเอี่ยมศรี อ่อนคำ พวกเราเรียกกันสั้น ๆ ว่า ป้าเอี่ยมบ้าง ยายเอี่ยมบ้าง ยายเอี่ยมเป็นคนที่เคารพเลื่อมใสในหลวงพ่อวัดท่าซุงเป็นอย่างมาก ติดตามมาตั้งแต่สมัยที่หลวงพ่อท่านยังอยู่วัดสะพาน จังหวัดชัยนาท เมื่อหลวงพ่อท่านย้ายมาอยู่วัดท่าซุง ก็ตามมาเฝ้าวัดให้ ด้วยความที่การอยู่วัดก็คือความศรัทธาเฉพาะตน จะอยู่จะกินอย่างไรก็แล้วแต่ว่ามีมากน้อยแค่ไหน

คราวนี้พวกเรามีค่านิยมอยู่อย่างหนึ่งก็คือว่า อย่างน้อย ๆ ก็ให้ได้ถวายสังฆทานกับหลวงพ่อท่านบ้าง อย่างกระผม/อาตมภาพสมัยนั้น ออกกิจนิมนต์ได้มา ๑๐ บาท ๒๐ บาท เก็บรวบรวมเอาไว้ ถวายสังฆทานกับหลวงพ่อ ป้าเอี่ยมก็น่าจะอยู่ในลักษณะว่าอยากจะถวายสังฆทานบ้าง แต่ไม่มีเงิน เพราะว่าอยู่วัดก็ไม่มีเงินเดือนอะไร ทำงานวัดแลกข้าวก้นบาตรไป พูดง่าย ๆ ก็คือว่าทำงานเต็มที่ แต่กินแค่วันละ ๒ มื้อเหมือนกับพระ

วันดีคืนดีป้าเอี่ยมก็เดินมาหา บอก "หลวงพี่..ขอหวยสักตัวสิ"
อาตมาเป็นคนไม่เล่นหวย ก็เลยถามว่า "ตัวเดียวไปเล่นได้อย่างไรวะ ?"
เขาบอกว่า "เล่นได้"
"เอ้า..เล่นได้ก็เล่นได้..แล้วป้าจะเอาเงินไปทำอะไร ?"
"อยากจะถวายสังฆทานกับหลวงพ่อ" เพิ่งจะรู้วัตถุประสงค์การเล่นหวย เล่นเพื่อถวายสังฆทานกับหลวงพ่อ..!! ก็เห็นว่า "เอ้า..พอได้อยู่" ก็เลยให้แกไป

ปรากฏว่าพอหลังวันหวยออก ป้าเอี่ยมแกมากับพรรคพวก ๔ - ๕ คน มากราบขอบคุณที่ให้หวยไป ถามว่า "ถวายสังฆทานกับหลวงพ่อหรือยัง ?"
บอก "ถวายหมดแล้ว"
"ได้มาเท่าไร ?"
"ได้มา ๖๐๐" ไม่รู้เขาเล่นอย่างไรนะ เขาบอกว่าได้ ๖๐๐ ถวายสังฆทานหมดแล้ว
อาตมาก็เลยปากคัน ถามว่า "งวดหน้าเอาไหม ?"
ป้าเอี่ยมบอก "ถ้าได้ก็ดี"