[เถรี]

อีกส่วนหนึ่งก็คือพระภิกษุสามเณรของวัดท่าขนุน ที่เสียสละทำหน้าที่เวรยามทั้งกลางวันและกลางคืน ซึ่งผลัดเวรกันแต่ละช่วงประมาณ ๕ - ๖ รูป ทำให้แต่ละท่านปฏิบัติธรรมไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย

ขณะเดียวกัน ถ้าเป็นเวรกลางคืน โดยเฉพาะเวรดึกตั้งแต่ช่วง ๔ ทุ่มถึงตี ๒ ก็ยิ่งต้องอดตาหลับขับตานอน เนื่องเพราะว่าในสภาวะสงครามที่ทำให้เศรษฐกิจทุกอย่างเป็นไปด้วยยาก ตลอดจนกระทั่งสภาวะการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด ๑๙ ที่ย่างเข้ามาเป็นปีที่ ๔ แล้ว

ตรงนี้ทำให้เรื่องของสถานภาพของแต่ละครอบครัวนั้น ก็ล้วนแล้วแต่ลำบากด้วยการทำมาหากิน จึงมีผู้ที่มักง่ายในการที่จะหยิบฉวยลักขโมยสิ่งของต่าง ๆ ไม่ว่าจากบ้าน จากสถานที่ราชการ หรือว่าจากวัดวาอาราม นำไปขายเพื่อเอามาเลี้ยงชีพ ซึ่งถ้าหากว่าเป็นอย่างนี้ แปลว่าท่านเข้าตาจนจริง ๆ ถือว่าเป็นเรื่องที่น่าสงสารมาก..!

ยังดีที่ว่าทางวัดท่าขนุนของเรานั้น ท่านทั้งหลายเหล่านี้ยังไม่มี เพราะว่าทางวัดได้นำเอาอาหารไปแจกจ่ายให้แก่ผู้ที่ลำบากเดือดร้อนอยู่เกือบทุกวัน

แต่ว่าท่านที่ติดยาเสพติดแล้วต้องหาเงินเพื่อซื้อยาเสพติด ตรงจุดนี้ต้องนับว่าน่าตำหนิเป็นอย่างมาก เพราะว่านอกจากท่านทำตัวเป็นภาระของสังคมแล้ว ยังทำให้ครอบครัววงศ์ตระกูลของตนเสียชื่อเสียง แล้วขณะเดียวกันก็สร้างความเดือดร้อนให้แก่บุคคลทั่วไป เพราะความสิ้นคิดของตนเอง..!

จึงทำให้ทางวัดต้องเดือดร้อนจัดเวรยามขึ้นมา ไม่ได้ป้องกันบุคคลภายใน ไม่ได้ป้องกันบุคคลรอบวัด แต่ว่าป้องกันบุคคลที่มาจากต่างพื้นที่ ซึ่งอาจจะมีความคิดทุจริต ตั้งใจที่จะลักขโมยหยิบฉวยสิ่งของต่าง ๆ ที่พอจะนำไปแลกเป็นตัวเงินได้