[เถรี]

เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ ถ้าหากว่าไม่มีประสบการณ์ในการทำงานก็จะมองไม่ออก คิดอยู่แต่ว่าจะแก้ไขในส่วนที่เห็นเฉพาะหน้า ซึ่งอาจจะเป็นการสิ้นเปลืองงบประมาณโดยใช่เหตุ

ในขณะที่เดินทางเพื่อเข้าสู่ที่พักในคืนนี้นั้น ก็มีข่าวว่าศาลชั้นต้นพิพากษาให้พระราชาคณะรูปหนึ่ง ที่มีคดีความเรื่องเสพเมถุนต้องอาบัติปาราชิกกับสีกา ซึ่งคดียือเยื้อมาหลายปีเต็มทีแล้ว ปรากฏว่าศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ว อาศัยกฎนิคหกรรมสั่งให้ปรับอาบัติปาราชิก คือขาดความเป็นพระแก่หลวงพ่อเจ้าคุณรูปนั้น เนื่องจากว่าหลักฐานต่าง ๆ เป็นที่เชื่อถือได้ว่า ท่านมีการเสพเมถุนกับโยมผู้หญิงจริง ๆ

ตรงจุดนี้อยากจะบอกกล่าวว่า คนฟ้องศาลหลงประเด็นก่อน แล้วศาลก็หลงประเด็นตามไปด้วย เนื่องเพราะว่าในเรื่องอาบัติ คือการล่วงละเมิดศีลของพระนั้น ทันทีที่ล่วงละเมิดศีลก็ขาดแล้ว ไม่ใช่ต้องรอให้ฟ้องศาล ศาลชั้นต้นตัดสินแล้วก็ยังอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ตัดสินแล้วก็ยังฎีกา ศาลฎีกาตัดสินแล้วก็ยังฟ้องศาลปกครองต่อไป เหล่านี้เป็นต้น

เรื่องของพระภิกษุสามเณรต้องตัดสินกันโดยพระธรรมวินัย องค์สมเด็จพระจอมไตรบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า ประทานวิธีการทุกอย่างเอาไว้เรียบร้อย ครบถ้วนสมบูรณ์แล้ว เพียงแต่ว่าคณะผู้ตัดสินนั้น ต้องเป็นบุคคลที่ทรงธรรม ปราศจากอคติ ไม่เห็นแก่พวกแก่พ้อง ไม่เช่นนั้นแล้วต่อให้ใช้หลักการอะไรก็ตาม จะเป็นพระธรรมวินัย กฎหมายบ้านเมือง หรือว่าจารีตประเพณี บุคคลที่หน้าด้านใจด้านก็ยังคงไม่ยอมรับอยู่ดี

ดังนั้น...พระภิกษุสามเณรของเราและญาติโยมที่ฟังอยู่ ขอให้เข้าใจว่า ในเรื่องอาบัติ คือการที่ทำให้ศีลขาดของพระนั้น ทันทีที่กระทำสำเร็จก็ขาดแล้ว ไม่ต้องรอการตัดสินใด ๆ ทั้งสิ้น จึงต้องยึดหลักนี้ไว้ให้แม่น ไม่เช่นนั้นแล้วก็จะหลงประเด็นตามกันไปจนกระทั่งเสียความยุติธรรมโดยใช่เหตุ

สำหรับวันนี้ก็ขอบอกกล่าวแก่พระภิกษุสามเณรของเรา และญาติโยมทั้งหลายแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพฤหัสบดีที่ ๑๘ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)