[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันอาทิตย์ที่ ๒๑ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕ เมื่อคืนกระผม/อาตมภาพเดินทางไปถึงวัดพระพุทธบาทถ้ำป่าไผ่ หมู่ที่ ๑ ตำบลแม่ป่าไผ่ อำเภอลี้ จังหวัดลำพูน ประมาณเที่ยงคืน

ทางวัดให้ไปพักอยู่ที่เรือนไม้หลังใหม่ ซึ่งปลูกเอาไว้ในสวนลำไยใกล้เคียงสถานที่สร้างจุฬามณีเจดีย์สถาน ซึ่งกระผม/อาตมภาพถวายเงิน ๔ ล้านกว่าบาทให้ซื้อที่ดินผืนนี้เอาไว้ เพื่อเป็นสมบัติของวัดพระพุทธบาทถ้ำป่าไผ่ แต่ว่าด้วยความเพิ่งจะเป็นอาคารสร้างใหม่ ไม่ควรที่คนแก่และป่วยอย่างกระผม/อาตมภาพจะมาพัก

เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่า สถานที่สร้างใหม่ทุกแห่งยังขาดพลังปราณของผู้คน เมื่อถึงเวลาเราไปอยู่อาศัย ก็จะโดนดูดพลังไปเยอะมาก ถ้าหากว่าเป็นคนแก่หรือคนป่วย ก็อาจจะมีอาการเจ็บไข้ได้ป่วย หรือว่าอาการป่วยกำเริบหนักไปเลย

เรื่องพวกนี้บางทีคนรุ่นใหม่ก็ไม่ค่อยที่จะรู้กัน โดยเฉพาะวัยรุ่นหรือว่าหนุ่มสาวที่ร่างกายแข็งแรง ก็แค่รู้สึกว่าเพลียนิดหน่อย แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมการไปนอนในสถานที่ใหม่ การใส่เสื้อผ้าอาภรณ์ชุดใหม่ หริอการเปลี่ยนที่หลับที่นอนใหม่ทั้งชุด ถึงทำให้เพลียหมดแรงได้ ก็เพราะว่าข้าวของเครื่องใช้ทุกอย่างของเรานั้น จะดึงดูดพลังปราณ หรือว่าพลังชีวิตของเราเก็บเอาไว้ ถ้าหากมีการใช้ต่อเนื่อง ได้รับพลังงานไปจนเพียงพอแล้ว ก็จะทำให้เรารู้สึกคุ้นเคย

ในขณะเดียวกัน ถ้าเป็นวัตถุสิ่งของก็จะทำให้ดูดี มีพลัง ดังที่เราจะเห็นว่าบ้านเรือนบางหลัง แม้ว่าจะเก่าโทรมเพียงใดก็ตาม แต่ว่าดูดีมีสง่าราศี ขณะที่ตึกสร้างใหม่กลับรู้สึกว่าซีด ๆ เฉา ๆ หาสง่าราศีไม่ได้ เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าขาดปราณ คือพลังชีวิตของบุคคลที่เข้าไปอยู่อาศัย

เพียงแต่ว่าถ้าเป็นบ้านสร้างใหม่ อยากจะให้คำแนะนำว่า เราควรที่จะพาพรรคพวกเพื่อนฝูงสัก ๕ คน ๑๐ คน มาช่วยกันอยู่อาศัยสักพักหนึ่ง อย่างเช่นว่า ๓ วัน ๕ วัน จะหาข้ออ้างจัดงานฉลองอะไรก็ได้ เพื่อที่จะได้รับพลังปราณแบ่งปันกันไปโดยเฉลี่ย เราก็จะได้ไม่ต้องสูญเสียพลังชีวิตอยู่คนเดียว