[เถรี]

สมัยก่อนอยู่วัดท่าซุง พระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ ท่านให้พระแสดงอาบัติเป็นภาษาไทย "ข้าแต่ท่านทั้งหลายผู้เจริญ กระผมละเมิดสิกขาบท ด้วยการเผลอสติยืนปัสสาวะ ข้าพเจ้าทราบถึงอาการอันชั่วหยาบนี้แล้ว ต่อไปนี้ข้าพเจ้าจะไม่พูดเช่นนี้อีก จะไม่ทำเช่นนี้อีก จะไม่คิดเช่นนี้อีก ขอท่านผู้เจริญโปรดรับทราบด้วยเถิด" เป็นการเตือนสติตัวเอง

คราวนี้ก็มีรุ่นพี่ ท่านเป็นครูบาอาจารย์ด้วย ก็คือหลวงพ่อโอ (พระครูสมุห์พิชิต ฐิตวีโร) คนชอบเรียกท่านว่า "เสี่ยโอ" รวยมาก เป็นลูกชายเจ้าของโรงสีที่พิจิตร มาบวชแล้วไม่ยอมสึก ไม่เป็นไร ถึงเวลาพ่อแม่ก็จ่ายเงินปันผล โอนเข้าบัญชีให้

หลวงพี่โอของอาตมา หรือหลวงพ่อโอของญาติโยมทั้งหลาย ท่านก็มีนิสัยว่า ออกกิจนิมนต์ได้เงินเท่าไรจะเอาเข้าบัญชีหมด ฝากสามเดือน ทุกบาท ทุกสตางค์ เข้าบัญชีหมด..! แล้วก็จะมีรุ่นน้องนักเลงดี "พี่โอ..ยืมตังค์หน่อยสิ" ท่านก็ "ฮื้อ..ไม่มีหรอก..!"

พอเข้าโบสถ์หลวงพี่โอก็ "ข้าแต่สงฆ์ทั้งหลายผู้เจริญ กระผมละเมิดสิกขาบทปาจิตตีย์ ด้วยการพูดโกหกว่าไม่มีเงิน ข้าพเจ้าทราบถึงอาการชั่วหยาบที่ได้กระทำไปนี้แล้ว ต่อไปนี้ข้าพเจ้าจะไม่คิดเช่นนี้อีก จะไม่พูดเช่นนี้อีก จะไม่ทำเช่นนี้อีก ขอสงฆ์ทั้งหลายโปรดรับทราบด้วยเถิด" แล้วก็จะมีเสียงว่า "อีกแล้ว..!" "บ่อยนะ..!"

ในสายตาคนนอกที่ไม่รู้ ก็ว่า "อื้อหือ..หลวงพี่โอกู..งกชิบหายเลย !" เงินกี่บาทกี่สตางค์ เก็บเข้าบัญชีหมด ไม่ให้หลุดไปให้หมากินเลย..ว่าอย่างนั้น ปรากฏว่าพอออกพรรษาเริ่มเข้าฤดูทอดกฐิน หลวงพี่โอตระเวนหาแล้ว วัดไหนที่สร้างโบสถ์แล้วยังไม่มีพระประธาน หลวงพี่โอขอเป็นเจ้าภาพสร้างพระประธาน เงินที่เก็บไว้ทุกบาททุกสตางค์นั่นแหละ ถ้าไม่พอก็ "โยมพ่อโยมแม่ โอนเพิ่มมาเท่านี้" ถ้าพอก็แล้วไป

จนกระทั่งพอหลาย ๆ ปีเข้า ก็มีเสียงว่า "เล็ก ๆ โอไม่ ใหญ่ ๆ โอทำ" สร้างพระประธานในโบสถ์อย่างเดียวเลย ไม่ใช่ในโบสถ์ไม่เอาด้วย ที่เล่าให้ฟังนี่ เล่าเฉพาะเรื่องอาบัติ พอถึงเวลาหลวงพี่โอท่านรีบ ๆ น้อง ๆ ก็ "ยืมตังค์หน่อยพี่โอ" ท่านก็ "ฮื้อ..ไม่มีให้หรอก" ด้วยความที่พี่เขาค่อนข้างจิดสะอาดมาก เห็นว่าคำพูดแค่นี้ จัดอยู่ในประเภทโกหก ก็เลยไปสารภาพท่ามกลางสงฆ์ ก็แปลว่าวันพระใหญ่ทีก็ได้เจอกันที

ตอนนี้หลวงพ่อโออายุ ๗๗ ปีนะ ท่านอายุมากกว่าอาตมา ๑๓ ปี เดินไม่ไหวแล้ว เจอหน้ากันก็ต้องหิ้วซ้ายคน หิ้วขวาคน บอกท่านว่า "พี่โอ..ไหนคุยว่าจะอยู่สัก ๑๐๗ - ๑๐๘ ปี ?" ท่านบอกว่า "ไม่ไหวแล้ว ถ้าต้องให้คนช่วยเช็ดขี้เช็ดเยี่ยว ก็ไม่ต้องเลย ไปซะดีกว่า..!" อันนี้ปลงอายุสังขาร เจ้าคุณหลวงตาวัชรชัยก็บอกว่า "ผมก็เหมือนกัน ไอ้ลูกศิษย์ระยำ มาปวารณา ขออาสาเช็ดขี้เช็ดเยี่ยวให้หลวงตา บอกว่ามึงไม่ต้องเลย ถ้าลำบากขนาดนั้น กูตายดีกว่า..!" เอาไหม ? มีคนอาสาเช็ดขี้เช็ดเยี่ยวให้ ลำบากขนาดนั้นจะอยู่ไปทำไม ?