[วาโยรัตนะ]

มงคลที่ ๕
ปุพฺเพ จ กตปุญฺญตา (เคยทำบุญมาแต่ก่อน)

สำหรับข้อนี้ คำสั่งสอนของหลวงพ่อ ที่กระผมจำขึ้นใจก็คือ

สมมติว่าถ้านรกสวรรค์ไม่มี ชาติหน้าไม่มี คุณตั้งใจทำความดีก็เสมอตัว
แต่ถ้านรกมี สวรรค์มี ชาติหน้ามี คุณตั้งใจทำความดีคุณก็กำไร
ถ้านรกสวรรค์ไม่มี ชาติหน้าไม่มี คุณทำชั่ว คุณก็เสมอตัว
แต่ถ้านรกมี สวรรค์มี ชาติหน้ามี คุณทำชั่ว คุณก็ขาดทุน
เพราะฉะนั้น..คุณก็เลือกเอาด้วยปัญญาของคุณเองว่า คุณจะเอาเสมอตัวกับกำไรดี หรือ ว่าเสมอตัวกับขาดทุนดี
เลือกเอา ๒ ประตู

และประโยคที่ว่า "การจะได้เกิดมาเป็นมุนษย์ สมบูรณ์ด้วยอาการ ๓๒ นั้นก็ยาก ได้เกิดแล้วมาพบพระพุทธศาสนานั้นก็ยาก พบพระพุทธศาสนาแล้วจะได้ปฏิบัติ จะได้ฟังธรรมก็แสนยาก......"

ถือได้ว่าเราท่าน ๆ เป็นผู้มีบุญ ขึ้นชื่อว่าบุญนั้น มีคุณสมบัติดังต่อไปนี้คือ
๑. ทำให้กาย วาจา และใจ สะอาดได้
๒. นำมาซึ่งความสุข
๓. ติดตามไปได้ หมายถึงบุญจะติดตัวเราไปได้ตลอดจนถึงชาติหน้า
๔. เป็นของเฉพาะตน หมายถึงขอยืม หรือแบ่งกันไม่ได้ ทำเองได้เอง
๕. เป็นที่มาของโภคทรัพย์ทั้งหลาย คือว่าผลของบุญจะบันดาลให้เกิดขึ้นได้เองโดยไม่ได้หวังผล
๖. ให้มนุษย์สมบัติ ทิพย์สมบัติ และนิพพานสมบัติแก่เราได้ หมายถึงความสมบูรณ์ตั้งแต่ทางโลก จนถึงนิพพานได้เลย
๗. เป็นปัจจัยให้ถึงซึ่งนิพพาน ก็คือเป็นปัจจัยในการส่งเสริมให้บรรลุถึงนิพพานได้เร็วขึ้นเมื่อปฏิบัติ
๘. เป็นเกราะป้องกันภัยในวัฏสงสาร หมายถึงในวงจรการเกิด แก่ เจ็บ ตาย หรือที่เรียกว่าเวียนว่ายตายเกิดนั้น บุญจะคุ้มครองให้ผู้นั้นเกิดในที่ดี อยู่อย่างมีความสุข หรือตายอย่างไม่ทรมาน ขึ้นอยู่กับกำลังบุญที่สร้างสมมา

การทำบุญนั้นมีหลายวิธี แต่พอสรุปได้สั้น ๆ ดังนี้คือ
๑.การทำทาน
๒.การรักษาศีล
๓.การเจริญภาวนา

กุศลบุญ คุณล้ำ เคยทำไว้
จะส่งให้ สวยเด่น เช่นดวงแข
ทั้งทรัพย์ยศ ไมตรี มีเย็นแด
เพราะกระแส บุญเลิศ ประเสริฐจริง

เรื่องของธรรมะเป็นสากล ใครก็ตามที่เห็นตัวทุกข์ ก็เห็นธรรมเป็นปกติอยู่แล้ว ถ้ารีบปฏิบัติให้ต่อเนื่อง ไปอารมณ์ก็จะทรงตัว ก็จะได้เลย ส่วนใหญ่พวกเราจะเห็นเป็นพัก ๆ ถ้าทุกข์มาก ๆ ขึ้นมาก็กำลังใจดีหน่อย พอความทุกข์เลยไปก็เริ่มเละใหม่ ทำกันไม่ต่อเนื่อง

"การปฏิบัติทุกอย่างทั้งทางโลกทางธรรม ถ้าขาดการต่อเนื่องผลงานจะไม่ดี โดยเฉพาะเรื่องของทางธรรม ถ้าขาดการต่อเนื่องกำลังของ "อกุศลกรรม" แทรกได้เมื่อไรนี่ ตีคืนได้ยากแล้ว เหนื่อยสาหัสเลย"

สิ่งหนึ่งที่กระผมอธิษฐานเป็นประจำคือ "บุญไม่ว่าจะเล็กน้อย จะใหญ่หลวงประการใด ขอให้ข้าพเจ้าได้มีโอกาสสร้างบุญนั้น ส่วนบาปจะเล็กจะน้อยประการใด ก็ขอให้ข้าพเจ้าอย่าได้เกี่ยวข้องใด ๆ เลย"

ป.ล. แถมครับ