[เถรี]

ส่วนอีกประการหนึ่งที่กล่าวถึงว่าจะเป็นผลเสียก็คือว่า สภาพจิตของเรา ถ้าหากว่าเดินทางท่องเที่ยวโดยประการเดียว ก็จักเสพเสวยสิ่งต่าง ๆ เข้าทางตา และเข้าไปถึงใจ ถ้าระมัดระวังไม่เป็น ก็จะยินดียินร้ายมากจนเกินไป ทำให้กำลังใจของเราเสียหายได้..!

ในเมื่อได้พบได้เห็นในสิ่งที่น่ายินดีจากการเดินทาง ถ้าเป็นพระภิกษุสามเณร หรือว่าญาติโยมของวัดท่าขนุน กว่าที่จะมีสิทธิ์ได้ลาเพื่อที่เดินทางอีก ก็กินระยะเวลาต่ำสุด ๑ เดือนขึ้นไป ในช่วงนั้น ถ้าจิตของท่านมีการดิ้นรนอยากที่จะไปอีก ขอให้รู้ว่ากำลังใจของเราเสียแล้ว เพราะว่าอยากจะไปเสพเสวยสิ่งต่าง ๆ ซึ่งสภาพจิตของตนเองยินดีและพอใจ ทำให้ตกอยู่ในอำนาจของราคะ ซึ่งทำให้ท่านทั้งหลายจะต้องมาเดือดร้อนในการขจัดออกทีหลัง ถ้าไม่รู้ตัวก็มีแต่จะสร้างความเสียหายใหญ่ให้ เป็นเรื่องที่เราท่านทั้งหลายต้องระมัดระวังเป็นอย่างสูง

ดังนั้น..การที่เราเดินทาง ไม่ว่าจะในประเทศหรือว่าต่างประเทศก็ตาม สิ่งหนึ่งที่เราต้องตั้งใจเอาไว้ก็คือ เราไปเพื่อพบเจอกับความยากลำบาก เมื่อพบเจอแล้ว สภาพจิตของเรามั่นคง ไม่หวั่นไหว หรือว่ายินดียินร้ายไปตามสภาพเหตุการณ์ตรงหน้า

ถ้าสภาพจิตของเรามั่นคงไม่หวั่นไหว สามารถรักษาใจได้ตลอดการเดินทาง ก็แปลว่าท่านทั้งหลายมีกำลังใจมั่นคงพอ ที่จะสู้กับกระแสโลก กระแสกิเลสต่าง ๆ ในระหว่างที่ดำเนินชีวิตอยู่ได้ ถือว่าเป็นบุคคลที่ไม่เสียทีที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ได้พบพระพุทธศาสนา ได้ปฏิบัติธรรมแล้วสร้างกำลังใจของตนเองให้มั่นคง

ถ้ารักษาความมั่นคงนี้เอาไว้ อย่างน้อยท่านก็จะมีสุคติเป็นที่ไป แต่ถ้าไม่ยินดียินร้าย ไม่หวั่นไหวกับสิ่งใด ๆ เลย ไม่มีสิ่งหนึ่งประการใดสามารถมาแผ้วพานกระทบใจของท่านได้ โอกาสที่ท่านจะหลุดพ้นจากกองทุกข์เข้าสู่พระนิพพานก็มีสูงมาก