[เถรี]

เมื่อพวกเราย้อนกลับมาถึงที่เดิม แต่ขึ้นจากเรือคนละฝั่งแม่น้ำกันแล้ว ก็ได้เดินทางต่อไปยังถ้ำปูคำ ซึ่งเป็นปูป่าสีทอง น่าจะประมาณ "ปูทูลกระหม่อม" ของบ้านเรา ถ้ำนี้เป็นทั้งสถานที่ท่องเที่ยวและเป็นแหล่งศึกษาสัตวศาสตร์ของปูชนิดนี้ด้วย เมื่อข้ามลำห้วยที่มีสีฟ้าอ่อน ซึ่งทางฝรั่งเรียกว่า Blue Lagoon เข้าไป ในลำห้วยนั้นมีปลาอยู่เป็นจำนวนมาก มารอรับอาหารจากนักท่องเที่ยว แต่ว่าเป็นปลามังสวิรัติ..กินแต่ผักเท่านั้น..!

เมื่อพวกเราเดินเข้าไปถึงทางช่วงใน ซึ่งมีบุคคลตั้งร้านให้เช่าไฟฉายใช้ในการเข้าถ้ำอยู่ "มัคคุเทศก์นุ" บอกกับพวกเราว่าไม่จำเป็นต้องใช้ เพราะว่าพวกเราไปแค่ถ้ำใหญ่เท่านั้น แล้วก็ชี้ทางให้พวกเราเดินสูงขึ้นไปเรื่อย ๆ ซึ่งหนทางประเภทนี้ กระผม/อาตมภาพถนัดมาก จึงได้เดินทิ้งคนอื่นไปลิบ ๆ มานั่งรออยู่ที่บริเวณปากถ้ำ

แต่ส่วนที่อันตรายที่สุดก็คือว่า สองข้างทางนั้นมีแต่ "ต้นมอญทิ้งหาบ" หรือที่ทางนี้เรียกว่า "หานไก่" ซึ่งเป็นตำแยต้นชนิดหนึ่ง ถ้าโดนแล้วเกาก็จะลามไปทั่วตัวเหมือนกับเป็นลมพิษ เมื่อชี้ให้ "ท้าวนุ" ดู มัคคุเทศก์ของเราก็ยังตกใจ บอกว่าทำไมเขาถึงไม่เอาออก ? ปล่อยให้อยู่ในรัศมีที่นักท่องเที่ยวจะเอื้อมมือคว้าก้อนหินพยุงตัวขึ้นไปเสียด้วย กระผม/อาตมภาพก็ไม่รู้ว่าจะช่วยอย่างไร เพราะว่ามีขึ้นเป็นดง มากเกินกำลังที่จะถอนทิ้ง

รอจนกระทั่งทุกคนขึ้นมาครบ ยกเว้นคุณยายเล็ก หรือ คุณยายภัทริณ จันทรนิภาพงศ์ ที่อายุเกิน ๘๐ แล้ว รออยู่ข้างล่างคนเดียว พวกเราก็ตรงเข้าไปภายในถ้ำ ซึ่งมีทางให้เข้า ๒ ทาง ทางที่กระผม/อาตมภาพลงนั้นค่อนข้างลื่นและชันมาก ตลอดจนสูงมากอีกด้วย แม้ว่า "ท้าวนุ" จะบอกว่าให้ไปทางอ้อมที่สะดวกกว่านี้ แต่กระผม/อาตมภาพถนัดกับภูมิประเทศแบบนี้อยู่แล้ว จึงลงไปถึงข้างล่างก่อน กราบพระ สวดมนต์จนเสร็จเรียบร้อยแล้ว คณะก็ยังมาไม่ถึง

เมื่อรอคณะมาถึงเรียบร้อย ทุกคนกราบพระ สวดมนต์กันแล้ว จึงได้ถ่ายรูปหมู่ร่วมกัน ณ ที่นี้ บางคนก็ใช้ Night Mode ก็คือการถ่ายรูปภาพกลางคืน เพื่อเป็นการประกันความเสี่ยงว่า รูปในถ้ำนี้จะไม่มืด หลังจากนั้นพวกเราก็เดินย้อนออกมาโดยที่ไม่ได้ไปดูปูคำ เพราะ "ท้าวนุ" บอกว่า ตั้งแต่นำนักท่องเที่ยวมายังถ้ำแห่งนี้ เคยเจอปูคำแค่ ๒ ครั้ง ๆ ละตัวเดียวเท่านั้น..!

กระผม/อาตมภาพซึ่งดูจากภาพถ่ายที่นักท่องเที่ยวถ่ายแล้วติดเอาไว้ทางด้านล่าง หน้าตาปูคำก็คล้าย ๆ กับปูทูลกระหม่อมของบ้านเรา จึงไม่ได้ตื่นเต้นอะไร เมื่อกลับลงมาถึงด้านล่างแล้ว ปรากฏว่าเจอสิ่งที่ถูกใจมากที่สุดในโลก ก็คือ "ห้องน้ำฟรี" ซึ่งโดยปกติแล้ว แหล่งท่องเที่ยวนั้นหาห้องน้ำฟรีได้ยากมาก แต่ว่าสถานที่นี้มี ซ้ำยังสะอาดมาก ๆ อีกด้วย