[เถรี]

อย่างในปัจจุบันนี้ พี่น้องไทยส่วนหนึ่งเดือดร้อนเพราะน้ำท่วม ทางกระผม/อาตมภาพวันที่ ๒๕ ตุลาคม ๒๕๖๕ นี้ ก็ต้องนำข้าวของไปบรรเทาทุกข์ให้แก่ผู้ประสบภัยน้ำท่วม นี่คือการเสียสละและเกื้อกูลกันตามหลักจาคะในพระพุทธศาสนา ทำแล้วบังเกิดเป็นทานบารมีขึ้นมา

ประการต่อไปก็คือ นอกจากรักษาขนบธรรมเนียมประเพณีและวัฒนธรรมแล้ว เรายังได้ปฏิบัติในกองกรรมฐานตามที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสสอนเอาไว้ ด้วยวิธีง่าย ๆ ถ้าทำทุกวันจนเป็นประจำ ถึงเวลาไม่ได้ทำ จิตใจพะวงนึกถึง แปลว่าเราทรงฌานในจาคานุสติแล้ว ในเมื่อสามารถที่จะทรงฌานในกองกรรมฐานของพระพุทธเจ้าแบบง่าย ๆ แค่ไปใส่บาตรทุกเช้าเท่านั้น แล้วทำไมเราถึงไม่เพียรพยายามที่จะทำกัน ?

แต่ว่าสิ่งทั้งหลายเหล่านี้ก็ต้องทำแบบคนมีปัญญาด้วย ไม่ใช่ว่าถึงเวลาพระเดินมา พ่อเจ้าประคุณก็เอามะพร้าวน้ำหอมใส่ไปเลย ๑ ทะลาย ๒๐ ลูก..! อาตมภาพเห็นพระถ่ายรูปมาแล้วก็ "น้ำตาจิไหล" แทนท่าน ทำไมคนศรัทธาท่านขนาดนี้ แล้วนั่นเขามีปัญญาหรือเปล่า ? วันนั้นพระท่านจะฉันแต่มะพร้าวใช่ไหม ? หรืออย่างที่กระผม/อาตมภาพโดนประจำก็คือ น้ำมาทีละ ๒๔ ขวด..! ลงมาคนเดียวเต็ม ๆ

ต้องบอกว่า ในเรื่องของการทำความดีทุกอย่าง พระพุทธเจ้าสอนให้มีปัญญาประกอบทั้งสิ้น เพียงแต่ว่าพวกเราส่วนใหญ่แล้วนึกจะทำก็ทำ ไม่ได้คิดเรื่องอื่น ขาดความรอบคอบ สิ่งที่เป็นคุณบางทีก็ทำเป็นโทษ เพราะว่าเกินพอดี

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ทำอย่างไรที่ท่านทั้งหลายจะระมัดระวัง โดยเฉพาะต้องรู้กาลเทศะ อาตมาภาพเจอบ่อย ประเภทกำลังจะเดินผ่านร้านขายอาหาร มีโยมโดดลงจากรถตู้ วิ่งอ้าวเข้าไปในร้าน สั่งให้เขาตักข้าวตักแกงใส่ถุง หันมา "นิมนต์รอก่อน" อาตมาไปเลย ขืนรอมึงวันนี้ก็ไม่ต้องบิณฑบาตบ้านอื่นหรอก หมดเวลาก่อน..!

อยากจะใส่บาตรก็มาให้เร็วกว่านี้หน่อย ไม่ใช่มาพร้อมกับพระออกเดิน กว่าจะตักข้าวตักแกงให้เพียงพอกับพระ ๒๐ กว่ารูป เสียเวลาไปนานเท่าไร ? แล้วตัวเองก็มีรถตู้อยู่ ถึงเวลาได้มาแล้วก็ขึ้นรถตู้ ขับตามพระไปก็จบแล้ว

ฉะนั้น...เรื่องหลายเรื่อง บางทีพิจารณาแล้ว คนเขาบอกว่าอาตมาใจดำ ก็คือไม่รอใคร เป็นการเร่งรัดบุคคลให้รู้จักหน้าที่ แล้วก็เคี่ยวบารมีให้เข้มข้นขึ้น ไม่อย่างนั้นก็จะช้าอยู่ทั้งปีทั้งชาติ..!