[เถรี]

เมื่อทำการเยี่ยมสนามสอบครบถ้วนสมบูรณ์แล้ว ก็ได้เดินทางกลับไปพักที่วัดราษฎร์ประชุมชนาราม หรือว่าวัดท่ามะขาม ปล่อยให้คณะกรรมการคุมห้องสอบปฏิบัติหน้าที่ของตนไป กระผม/อาตมภาพเองก็มาดูแบบพระสมเด็จคำข้าว วัดท่าขนุน ซึ่งได้ให้ทางผู้ออกแบบเขียนเป็นพระสมเด็จพิมพ์ปรกโพธิ์ ด้านหลังเป็นยันต์เกราะเพชร

เหตุที่ได้แบบเช่นนั้นมาก็เพราะว่าได้รับคำบอกกล่าวจากครูบาอาจารย์ว่า ในเรื่องของพระสมเด็จคำข้าวนั้นเป็นไปในเรื่องของลาภผลโดยตรง แต่ว่าในระยะนี้ตรงกับสงครามใหญ่ จึงต้องเน้นการป้องกันเอาไว้ด้วย ในลักษณะของ "เศรษฐีสงคราม" ก็คือรวยด้วย เอาตัวรอดจากสถานการณ์ที่ยากลำบากได้ด้วย คาดว่าถ้าหากว่าทำเสร็จในช่วงไหน แล้วหาวันเวลาที่เหมาะสมได้ ก็จะทำการบวงสรวงพุทธาภิเษก กราบขอบารมีพระท่านสงเคราะห์อีกวาระหนึ่ง

ความจริงจะว่าไปแล้ว พระสมเด็จคำข้าววัดท่าขนุนรุ่นนี้ พระท่านสงเคราะห์ให้ตั้งแต่ตอนทำผงอย่างเต็มที่แล้ว ไม่จำเป็นที่จะต้องเสกซ้ำก็ได้ แต่ว่าที่เสกซ้ำนั้นก็เป็นไปตามที่ครูบาอาจารย์ได้ให้แนวทางเอาไว้ว่า "เพื่อรักษากำลังใจของคนที่รับไปบูชา" บุคคลที่กำลังใจอ่อน ถ้าไม่เห็นพิธีกรรมใหญ่สมบูรณ์ตามรูปแบบ ก็อาจจะขาดความเชื่อมั่น ซึ่งกระผม/อาตมภาพเองนั้นไม่ได้ใส่ใจบุคคลประเภทนี้อยู่แล้ว

แต่ครูบาอาจารย์ท่านไม่ได้วางอุเบกขา ท่านมีเมตตากรุณาเป็นปกติ ตั้งใจสงเคราะห์ต่อหมู่คนโดยถ้วนหน้า จึงได้มีคำสั่งมาให้จัดการบวงสรวงพุทธาภิเษกอีกวาระหนึ่ง กระผม/อาตมภาพจึงจำเป็นที่จะต้องทำตามไป เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าคำสั่งของครูบาอาจารย์ย่อมเหมือนกับประกาศิต เรามีหน้าที่รับมาใส่เศียรเกล้าแล้วปฏิบัติตามเท่านั้น ไม่ต้องไปสงสัยอะไรทั้งสิ้น เพราะว่าสิ่งที่ครูบาอาจารย์หรือว่าพระท่านบอกมา ย่อมพอดี พอเหมาะ พอสม ทั้งสิ้น

แบบเดียวกับการสร้างสมเด็จองค์ปฐมหน้าตัก ๒๑ ศอกที่หน้าวัดท่าขนุน ซึ่งท่านสั่งให้ทำฐานขึ้นไปในขนาดเท่าไร และขณะเดียวกันก็ไม่ให้สร้างอาคารคลุมพระไว้ด้วย

ในตอนแรกกระผม/อาตมภาพก็ไม่สบายใจ กราบทักท้วงครูบาอาจารย์ไปว่า ตามที่เคยสั่งเอาไว้ก็คือ ถ้าหากว่าสร้างพระเมื่อไร อย่าให้ตากแดดตากฝน แต่ว่าคำสั่งครั้งนี้ก็คือ นอกจากจะไม่ให้ปิดทองหรือว่าลงสีทองแล้ว ยังให้ลงเป็นสีขาว และไม่ให้สร้างอาคารคลุมไว้อีกด้วย