ดูแบบคำตอบเดียว
  #2  
เก่า 08-12-2022, 01:10
เถรี's Avatar
เถรี เถรี is offline
ผู้ดูแลเว็บ - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 30,657
ได้ให้อนุโมทนา: 151,978
ได้รับอนุโมทนา 4,416,246 ครั้ง ใน 34,247 โพสต์
เถรี is on a distinguished road
Default

วันนี้ตรงกับวันพุธที่ ๗ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕ ไม่รู้เหมือนกันว่าหลายท่านได้ผลการตรวจสุขภาพมาหรือยัง ? กระผม/อาตมภาพได้มาแล้ว แต่ว่าก็เหมือนเดิม คำว่า เหมือนเดิม ในที่นี้ก็คือไตรกลีเซอไรด์สูงมาก ซึ่งเป็นเรื่องปกติ เพราะว่าเป็นกันทั้งบ้าน แบบที่เขาเรียกกันว่า "เป็นกรรมพันธุ์"

เรื่องของไตรกลีเซอไรด์นั้น จะว่าไปแล้วขึ้นอยู่กับแต่ละบุคคล แล้วก็จะมีบรรดาแพทย์ที่ขาดจรรยาบรรณ ซึ่งส่วนใหญ่แล้วได้รับผลประโยชน์จากบริษัทขายยา ก็จะมากำหนดว่าต้องเท่านั้นต้องเท่านี้ถึงจะดี ถ้ามากกว่านั้นแล้วไม่ดี เป็นต้น แล้วบริษัทยาก็จะขายยาลดไขมัน ซึ่งส่วนใหญ่กินเข้าไปแล้วก็กลายเป็นโรคไขมันพอกตับอีกต่างหาก ดังนั้น..ในเรื่องของคลอเรสเตอรอลอะไรก็ตาม เป็นธรรมชาติของแต่ละคนที่เหมือนกับนิ้วมือ ก็คือ ๕ นิ้วไม่เท่ากัน ไม่ใช่มีมาตรฐานสแตนดาร์ดว่าต้องเท่านั้นเท่านี้

แต่ส่วนที่ควรระวังก็คือเรื่องของไขมัน LDL ซึ่งพวกเราเรียกง่าย ๆ ว่า ไขมันเลว เพราะว่าถ้าหากว่ามีสูง ก็จะทำให้เป็นโรคเส้นเลือดเปราะ แล้วก็ไขมันอุดตันในเส้นเลือดได้ง่าย วิธีที่ดีก็คือพยายามลดอาหารจำพวกนม เนย และของทอด ไม่ได้ห้ามแต่ให้ลดลง แล้วทุกอย่างจะดีขึ้น

ในส่วนนี้ถ้าหากว่าเป็นพระภิกษุสามเณรที่ตั้งใจปฏิบัติดีจริง ๆ ก็ไม่น่าจะมีปัญหา เพราะว่าส่วนใหญ่แล้วเราต้องรู้ประมาณในการกิน คำว่า รู้ประมาณในการกินนี้ ทางครูบาอาจารย์สายวัดป่าท่านให้แนวทางเอาไว้ว่า พอรู้สึกว่าอิ่มก็หยุด ดื่มน้ำตามเข้าไปก็จะอิ่มพอดี

แต่คราวนี้ คำว่ารู้สึกว่าอิ่มก็หยุดนั้น ต้องฉันแบบพระสายวัดป่า ก็คือท่านฉันช้า เคี้ยวละเอียด ระวังไม่ให้เกิดเสียงดังในขณะที่ฉัน แม้กระทั่งอาหาร ไม่ว่าจะเป็นผลไม้สด หรือว่าของทอดกรอบ ก็จะตั้งสติเคี้ยวไม่ให้เกิดเสียง

สภาพร่างกายของเรานั้นจะรู้สึกว่ามีอาหารลงไปอยู่ในกระเพาะ ก็ต่อเมื่อผ่านการกินไปแล้วประมาณ ๑๒ - ๑๕ นาที คราวนี้ถ้าหากว่าฉันแบบพระวัดท่าขนุน กว่าจะรู้ว่ามีอาหารอยู่ในกระเพาะก็จุกไปเรียบร้อยแล้ว เพราะว่าพวกเราฉันแต่ละมื้อ ก็ใใช้เวลาประมาณไม่เกิน ๑๕ นาที แต่พระสายวัดป่าท่านฉันช้า กำหนดสติระมัดระวังอยู่ตลอดเวลา จึงทำให้อาหารลงไปอยู่ในกระเพาะแค่พอประมาณเท่านั้น เมื่อรู้สึกว่าอิ่มท่านก็เลยหยุด แต่ว่าพวกเรารอให้รู้สึกอิ่มไม่ได้ จะต้องกำหนดว่าเราจะฉันเท่าไร แล้วก็ตั้งสัจจะไว้ว่าแค่นี้
__________________
........................

เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง

จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 08-12-2022 เมื่อ 02:59
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 31 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ เถรี ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา