[เถรี]

ในเมื่อ สติ สมาธิ ปัญญา แหลมคมว่องไว การกระทำทุกอย่างก็จะเร็วขึ้น แต่เป็นความเร็วที่ไม่ผิดพลาด หรือว่าผิดพลาดน้อย ตามแต่ระดับกำลังใจของตนเอง ไม่ใช่ยิ่งทำยิ่งช้า ถึงจะดี ถึงจะถูก แล้วก็มักจะยกตัวอย่าง หลวงปู่พระอัสสชิเถระว่า ไม่ว่าจะก้ม จะเงย จะยกแขน เหยียดแขน คู้แขน จะก้าวจะเดินอะไร มีสติอยู่ทุกอิริยาบถ แล้วก็ไปคิดว่าการมีสติคือต้องช้า ๆ พระสารีบุตรเห็นแล้วถึงได้เลื่อมใส ถ้าหากว่าลักษณะอย่างนั้น อย่าลืมว่าท่านบิณฑบาตอยู่นะ ถ้ามัวแต่ค่อย ๆ ย่องอยู่ กระผม/อาตมภาพว่า เลยเพลก็ไม่ได้ฉันหรอก เพราะว่าเดินไม่ถึงจุดหมายสักที..!

เรื่องพวกนี้กระผม/อาตมภาพเคยไปดัดจริตกับเขามาแล้ว ระยะทางประมาณ ๗๐ เมตร ใช้เวลาเดินครึ่งชั่วโมง ทำได้..ไม่ใช่ทำไม่ได้ แต่อยากรู้ว่ามีอะไรดีจริงไหม ? กระผม/อาตมภาพก็เลยลองทำดู ไปปฏิบัติอยู่ ๑๘ วัน กลายเป็นธรรมทูตสายวิปัสสนารุ่นแรก เข้าฝึกด้วยกัน ๘๗ รูป ผ่านแค่ ๑๕ รูป แล้วกระผม/อาตมภาพก็ไม่รู้ว่าตัวเองได้ที่ ๑ สงสัยอยู่อย่างเดียวว่าทำไมเขาสัมภาษณ์แล้วก็ถ่ายคลิปวีดีโอไว้ตลอด มารู้ทีหลังตอนรับเกียรติบัตรแล้ว โดยที่ไม่รู้หรอกว่าได้ที่ ๑ แค่ดัดจริตตามเขาไปอย่างนั้นแหละ เพราะเป็นคนอยากรู้ว่าปฏิบัติแล้วเป็นอย่างไร ? ดีจริงหรือไม่จริงอย่างไร ?

เรื่องพวกนี้จึงขอย้ำว่า ถ้าทำดีทำถูก มีแต่จะเร็วขึ้น แต่เป็นความเร็วที่ไม่ผิดพลาด ไม่ใช่ยิ่งทำยิ่งช้าถึงจะถูก

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพุธที่ ๗ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)