[เถรี]

กระผม/อาตมภาพได้เดินทักทายและให้กำลังใจแก่บรรดาครูบาอาจารย์ ที่ล้วนแล้วแต่จดจำลูกศิษย์คนนี้ได้อย่างแม่นยำ เนื่องเพราะว่าตอนเวลาเรียนนั้น ลูกศิษย์คนนี้ก็มักจะไล่ต้อนครูบาอาจารย์อย่างชนิดที่ ถ้าปัญหาไม่ "กระจ่างแจ้งแจ่มภพจบสวรรค์" ก็จะไม่เลิกอย่างเด็ดขาด โดยมีเพื่อนทั้งห้องเป็นกองเชียร์ บอกว่า "เอาอีก..เอาอีก..จะได้หมดเวลาเร็ว ๆ..!" ดูท่าแล้วว่า ถ้านิสัยแบบนี้ คงจะเอาดีในการเรียนได้ยาก..!

แต่ว่านิสัยของกระผม/อาตมภาพนั้นก็คือ รู้อะไรต้องรู้จริง รู้จริงแล้วต้องบอกต่อได้ ต้องสอนคนอื่นต่อได้ ดังนั้น..ปัญหาข้อข้องใจทุกอย่างจึงซักถามจนกระทั่งบรรดาครูบาอาจารย์ออกอาการ "หัวจะปวด" ตามภาษาวัยรุ่นสมัยนี้

หลังจากที่ได้เดินดูกิจการงานทุกอย่างแล้ว เห็นว่าทางด้านซุ้มของวิทยาลัยสงฆ์กาญจนบุรีศรีไพบูลย์นั้นขาดผู้รับผิดชอบ จึงได้รีบติดต่อพระอุดมสิทธินายก (กำพล คุณงฺกโร) รศ.ดร. คณบดีคณะสังคมศาสตร์ ซึ่งถือว่าเป็นผู้บริหารระดับสูงที่มี "พาวเวอร์" พอสมควรว่า "ท่านเจ้าคุณสามารถที่จะเนรมิตให้ทุกอย่างเลิศหรูดูดีได้ภายในช่วงเช้านี้หรือไม่ หลังจากที่นิสิตของกระผมรับปริญญาแล้ว จะได้มีที่ถ่ายรูปให้อลังการหน่อย"

ท่านเจ้าคุณอุดมสิทธินายก, รศ.ดร. ทำการติดต่อประสานงานอยู่พักใหญ่ก็หน้าเหี่ยวกลับมา บอกว่า "หลวงพ่อครับ ถ้าเมื่อวานนี้ก็ยังทัน แต่หลวงพ่อเพิ่งจะมาขอให้สั่งงานวันนี้ ซึ่งเป็นไปไม่ได้ เพราะว่ารถที่จะเข้ามาดำเนินการจัดการก็ไม่มีที่จอด แล้วสมเด็จพระสังฆราชจะเสด็จ เขาไม่ยอมให้มีรถเกะกะอยู่แล้ว ต้องกราบขอโทษหลวงพ่อเป็นอย่างยิ่งเลยครับที่ไม่สามารถที่จะดำเนินการให้ได้ตามความต้องการ"

กระผม/อาตมภาพเห็นว่าตนเองนั้นไปขอร้องในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว จึงได้แต่นั่งปลงอนิจจังว่า ให้บรรดานิสิตของวิทยาลัยสงฆ์กาญจนบุรีศรีไพบูลย์ไปหาป้ายถ่ายรูปทางด้านอื่น ๆ ที่พอจะดูได้ไปก่อนก็แล้วกัน ปีหน้าถ้าหากว่ามีอะไรในลักษณะอย่างนี้ แล้วกระผม/อาตมภาพมาเห็นแต่เนิ่น ๆ ก็น่าจะมีการดำเนินการให้ดูดีเหมือนอย่างกับวิทยาลัยสงฆ์หรือวิทยาเขตอื่น ๆ เขาบ้าง