[เถรี]

หลังจากนั้นก็ได้รับเชิญจาก รศ.ดร.สมศักดิ์ บุญปู่ อดีตคณบดีคณะครุศาสตร์ ซึ่งปัจจุบันนี้ท่านเกษียณอายุแล้ว แต่ว่ายังเป็นอาจารย์หลักของทางคณะครุศาสตร์อยู่ ให้ขึ้นไปพักผ่อนที่ห้องของคณะครุศาสตร์ พร้อมกับปวารณาถวายภัตตาหารเพลด้วย

หลังจากที่คุยกันจนหายคิดถึงแล้ว กระผม/อาตมภาพก็อาศัยห้องของคณะครุศาสตร์ รับการถวายมุทิตาสักการะทั้งจากพระภิกษุ สามเณร แม่ชี ฆราวาสที่แห่แหนกันไป ข้าวของชิ้นเล็กชิ้นใหญ่ก็มีผู้ช่วยแบกหามแทน อะไรที่พอจะถวายบูชาพระได้ ก็ถวายบูชาเอาไว้ที่หิ้งพระของคณะครุศาสตร์ไปเลย ไม่เช่นนั้นแล้วก็คงไม่มีรถยนต์ที่จะขนกลับ..!

บรรดาสิ่งของอื่น ๆ ที่พอจะแยกย้ายจ่ายแจกให้เป็นประโยชน์แก่เจ้าของสถานที่ได้ก็มอบให้ไป จนกระทั่งได้เวลา ก็เดินทางไปยังหอประชุม มวก. ๔๘ พรรษา ซึ่งเป็นสถานที่รับประทานปริญญาบัตรในปีนี้ เข้าไปทำการลงทะเบียน

ตรงจุดนี้ต้องขอชื่นชมว่า หลังจากที่พบกันงานใหญ่ ๆ งานหนัก ๆ มาเป็นจำนวนมากแล้ว ไม่ว่าจะทางด้านการจราจร การต้อนรับแขก ตลอดจนกระทั่งการลงทะเบียนมีความคล่องตัวเป็นอย่างยิ่ง พูดง่าย ๆ ว่าตั้งแต่ก้าวแรกที่เดินเข้าไป ก็มีเสียงบอกต่อ ๆ กันว่า "หลวงพ่อเล็ก วัดท่าขนุนมาแล้ว" ทางด้านเจ้าหน้าที่ส่งเอกสารมาให้เซ็นลงทะเบียน หลังจากนั้นก็เป็นในส่วนของการถวายข้าวของ ซึ่งประกอบไปด้วยผ้าไตร ตาลปัตร ย่าม มีแม้กระทั่งชุดครุยปริญญาเอก..!

สิ่งทั้งหลายเหล่านี้ก็เป็นไปตามสิทธิของตน แต่กระผม/อาตมภาพฉลองศรัทธาด้วยการครองผ้าไตรให้ท่านเจ้าภาพอย่างเดียว เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าของอื่น ๆ ต้องรอโอกาสหน้า ถึงจะมีโอกาสได้ใช้ แต่ว่าผ้าไตรนั้น เจ้าภาพถวายมาดีเกินไป เพราะว่าเป็นผ้าไหมสังเคราะห์ ผู้ถวายก็คงจะเห็นว่าเป็นของดีของแพง แต่ไม่รู้ว่าสร้างความลำบากให้แก่ผู้ที่ครองเท่าไร เนื่องเพราะว่าผ้าลื่นมาก ห่มแล้วไม่เกาะตัวเลย

กระผม/อาตมภาพแก้ไขปัญหาด้วยการขอคลิปหนีบกระดาษมาจากทางด้านคณะครุศาสตร์ แล้วก็หนีบตรงโน้นบ้าง หนีบตรงนี้บ้าง ตลอดจนกระทั่งรัดอกแบบสามเณร ก็คือโดยปกติก็รัดอกชั้นเดียว แต่ว่าสามเณรทั้งหลายนั้นตัวเล็ก แล้วผ้ารัดอกนั้นยาว สามเณรก็จะรัดอกสองทบ ซึ่งช่วยให้แน่นขึ้น กระผม/อาตมภาพจึงต้องแปลงตัวเป็นสามเณรชั่วคราว