[เถรี]

ส่วนอีกประเภทหนึ่งนั้นน่าสงสารยิ่งกว่าอีก เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าเมื่อท่านทั้งหลายภาวนาจนกำลังใจทรงตัวเต็มที่แล้ว ก็ไม่ได้ใช้กำลังในการกระทำสิ่งหนึ่งประการใดเลย นอกจากปล่อยทิ้งเอาไว้เฉย ๆ ในเมื่อเป็นเช่นนั้น เราก็จะโดนกิเลสแย่งชิงเอากำลังนั้นไปใช้ ไปฟุ้งซ่านในเรื่องของ รัก โลภ โกรธ หลง

ถ้าหากว่าเป็นอย่างนั้น ก็สร้างความลำบากสาหัสแก่พวกเรา เพราะว่ากำลังของสมาธินั้นย่อมทำให้กิเลสสามารถที่จะฟุ้งซ่านได้อย่างเป็นหลักเป็นฐาน เป็นการเป็นงาน สร้างความทุกข์ยากลำบากให้แก่เราเป็นอย่างยิ่ง เพราะว่ากิเลสนำเอากำลังสมาธิไปใช้งาน จึงมีกำลังแรงกล้า ฉุดลากเราไปในทางที่ต่ำประการเดียว กว่าที่จะตีคืนมาได้ก็ยากเย็นเข็ญใจเป็นอย่างยิ่ง หลายท่านก็ถึงขนาดท้อใจ เลิกปฏิบัติกรรมฐานไปเลยก็มี..!

บรรดานักปฏิบัติธรรมที่เป็นชาวต่างชาติ ฝรั่งบางท่านก็เอาไปเขียนบอกพรรคพวกตนเองว่า "ถ้าอยากรู้ว่าตนเองมีกามราคะรุนแรงขนาดไหน ให้ไปลองปฏิบัติสมาธิภาวนาดู" แสดงว่าฝรั่งท่านนั้นก็ปฏิบัติผิด เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าเมื่อปฏิบัติแล้ว ไม่ได้นำกำลังสมาธิไปใช้งาน จึงโดนรัก โลภ โกรธ หลง ลากไปตามหนทางที่ตนเองเคยชอบและเคยชิน ในเมื่อหนักไปทางกามราคะ ถึงเวลาก็จะฟุ้งซ่านไปในกามอย่างเป็นหลักเป็นฐาน เป็นงานเป็นการ เราไม่สามารถที่จะตีคืนมาได้ จึงเกิดอาการแบบนั้นขึ้น