[เถรี]

แต่ถ้าท่านทั้งหลายยังต้องการความก้าวหน้า ต้องการอานิสงส์ในปรมัตถประโยชน์มากไปกว่านั้น ท่านทั้งหลายต้องซักซ้อมในเรื่องของฌานสมาบัติให้คล่องตัว แล้วยกเอาในหลักธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยเฉพาะในส่วนของกายคตานุสติ และอสุภกรรมฐาน มาพินิจพิจารณาให้เห็นว่าอัตภาพร่างกายนี้ไม่มีอะไรเป็นเราเป็นของเราเลย ล้วนแล้วแต่ก่อเกิดขึ้นมาจากธาตุ ๔ คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม ประกอบขึ้นมาให้เราอาศัยอยู่ชั่วคราวเท่านั้น ระหว่างที่ดำรงคงอยู่ ก็มีแต่ความสกปรกโสโครก พึงรังเกียจ

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ กำลังของเราที่สูงมากแล้วจะเห็นอย่างชัดเจนเป็นอย่างยิ่ง เราก็จะค่อยๆ เบื่อหน่าย คลายกำหนัด ถอนกำลังจากการยึดมั่นถือมั่นออกมา ในเมื่อตัวกูของกูไม่มี โลภะและราคะไม่สามารถที่จะเกิดได้ ก็ดับสิ้นลงไปเองโดยอัตโนมัติ โทสะไม่สามารถที่จะเกิดได้ ก็ดับสิ้นลงไปโดยอัตโนมัติ

ท่านทั้งหลายจะมีศีล ๘ เป็นเครื่องรักษาตนโดยอัตโนมัติ ก้าวเข้าถึงความเป็นพระอนาคามี ไม่ต้องลงมาเวียนว่ายตายเกิดอีก หากแต่ว่าสถิตอยู่ในสุทธาวาสพรหมทั้ง ๕ ไม่ว่าจะชั้นใดชั้นหนึ่งก็ตาม รอเข้านิพพานอย่างปลอดภัยอยู่บนนั้น

แต่ถ้าท่านทั้งหลายเห็นว่าการรออยู่นั้นยังมีความทุกข์อันละเอียดอยู่ ก็คือยังต้องรอเวลาในการเข้าถึงมรรคผลนิพพาน ท่านก็ถอนจิตจากการยึดมั่นถือมั่นในร่างกายของเรา ยึดมั่นถือมั่นในร่างกายคนอื่น ยึดมั่นถือมั่นในร่างกายสัตว์อื่น ตลอดจนกระทั่งยึดมั่นถือมั่นในโลกนี้

ในตอนนั้นกำลังของท่านทั้งหลายจะสูงมาก เห็นได้อย่างชัดเจนว่าสิ่งทั้งหลายเหล่านี้ก่อให้เกิดทุกข์เกิดโทษในส่วนละเอียดให้แก่เรา เพราะตราบใดที่ยังมีกายสังขารอยู่ เราก็ต้องแบกทุกข์ หาบทุกข์อยู่ตลอดเวลา ท่านทั้งหลายก็จะดึงใจของตนให้หลุดจากความยึดมั่นถือมั่นทั้งปวง สามารถเข้าสู่พระนิพพานได้

ถ้าเช่นนั้น ท่านก็สามารถเข้าสู่ปรมัตถประโยชน์สูงสุดในการเจริญพระกรรมฐาน คือเข้าถึงความเป็นพระอรหันต์ หลุดพ้นจากกองทุกข์ทั้งปวงโดยสิ้นเชิง