[เถรี]

เมื่อเสร็จพิธีกรรมแล้ว กระผม/อาตมภาพก็มอบปัจจัยที่พระครูวิโรจน์กาญจนเขต, ดร. ถวายมานั้น ร่วมตั้งกองทุนให้กับคณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เพื่อที่ทางคณะจะได้มีทุนในการดำเนินกิจกรรมต่าง ๆ ได้โดยสะดวก ซึ่งพระครูวิโรจน์กาญจนเขต, ดร. ที่เป็นอาจารย์ประจำคณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เรียนถวายกระผม/อาตมภาพว่า "หนึ่งหมื่นบาทนะครับหลวงพ่อ" กระผม/อาตมภาพเองก็ได้แต่หัวเราะ เพราะว่า "ถ้าทำเองก็จะมากกว่านั้น แต่ว่าคุณใส่ซองมา ๑๐,๐๐๐ บาท ก็เป็นอันว่าตั้งกองทุนไป ๑๐,๐๐๐ บาทก่อนก็แล้วกัน

หลังจากนั้นกระผม/อาตมภาพก็เดินทางไปร่วมงานมหกรรมหมู่บ้านรักษาศีล ๕ ต้นแบบทั่วประเทศ ที่หน้าอาคารราชวิริยาลังการ หรือว่าอาคารเฉลิมพระเกียรติ ๘๔ พรรษาในหลวงรัชกาลที่ ๙ ซึ่งบรรดาหมู่บ้านรักษาศีล ๕ ต้นแบบทั่วประเทศทั้ง ๗๗ จังหวัด มาออกงานนิทรรศการและจำหน่ายสินค้าชุมชน ซึ่งสินค้าส่วนหนึ่งก็เป็นระดับ OTOP เสียด้วย

เมื่อไปถึงกระผม/อาตมภาพก็ไปเดินชม ให้กำลังใจแต่ละเต็นท์แต่ละจังหวัด ซึ่งเจอบุคคลที่รู้จักมักคุ้นกันเป็นจำนวนมาก โดยเฉพาะท่านที่ต้องมารับรางวัลหมู่บ้านรักษาศีล ๕ ต้นแบบในวันนี้ด้วย สินค้าหลายต่อหลายอย่างก็น่าสนใจมาก แต่ว่ากระผม/อาตมภาพนั้น เป็นบุคคลที่อยากได้อะไร เมื่อซื้อมาแล้วก็หมดอยากในทันทีทันใด สามารถที่จะมอบต่อให้กับคนอื่นได้เลย

ดังนั้น..ตั้งแต่สมัยฆราวาส กระผม/อาตมภาพจะออกไปธุระที่ไหน ก็จะคิดถึงงบประมาณว่า เราจะต้องมีค่ารถเท่าไร ค่าอาหารเท่าไร ค่าของเท่าไร แล้วเอาเงินไปแค่นั้น ไม่เช่นนั้นแล้วเจออะไรที่อยากได้ก็จะซื้อมา แต่ทันทีที่ซื้อมาเป็นของเราแล้ว ก็หมดอยากในทันที นิสัยแบบนี้ไม่ควรอย่างยิ่งที่จะเลียนแบบและทำตาม

แต่ว่าด้วยเหตุนั้น จึงทำให้กระผม/อาตมภาพเห็นว่า เรื่องของคาถาพระปัจเจกโพธิโปรดสัตว์ที่พระเดชพระคุณหลวงปู่ปาน วัดบางนมโค นำมาเผยแพร่ต่อลูกศิษย์ก็ดี พระคาถาเงินล้านซึ่งพระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษี วัดท่าซุง นำมาเผยแพร่ต่อลูกศิษย์ก็ตาม ซึ่งกระผม/อาตมภาพได้ภาวนาต่อเนื่องกันมานั้น มีปาฏิหาริย์ปรากฏอยู่เนือง ๆ เนื่องเพราะว่านำเงินไปในจำนวนที่จำกัด แต่เมื่อเวลาทำการซื้อข้าวซื้อของครบทุกอย่างแล้ว ก็ยังมีเงินเหลืออยู่ในจำนวนเท่าเดิมหรือว่าเกือบเท่าเดิมทุกครั้งไป จึงทำให้เกิดความมั่นใจในเรื่องของลาภผล ซึ่งมาจากพระคาถาพระปัจเจกโพธิโปรดสัตว์ หรือว่าพระคาถาเงินล้านก็ตาม