[เถรี]

ถ้าใครสามารถพิจารณา แล้วทำกำลังใจได้แบบนี้จะเกิดผลสองอย่าง อย่างแรกก็คือสภาพจิตออกจากร่างกายไปได้ง่ายมาก เพราะว่าไม่มีความห่วงใยแล้ว ประการที่สองก็คือ ในเมื่อสภาพจิตประกอบไปด้วยดวงปัญญา ออกไปก็จะเห็นอะไรชัดเจนสว่างไสว ยิ่งถ้ากราบขอบารมีพระท่านช่วย ก็จะยิ่งเห็นชัดเจนยิ่งขึ้น ถามว่าชัดขนาดไหน ? ก็ประมาณพระอาทิตย์ยามเที่ยง เราเห็นวัตถุอื่นชัดแค่ไหนก็สว่างแค่นั้น

เพียงแต่ว่าความเป็นทิพย์นั้นเป็นเรื่องอัศจรรย์มาก สิ่งที่เราเห็นแค่พริบตาเดียว ถ้าให้อธิบายบางทีต้องใช้ตัวหนังสือหลายหน้ากระดาษ เพราะว่าความเป็นทิพย์ที่ปรากฏขึ้นแค่ชั่วพริบตาเดียว รายงานสารพัดเรื่องให้เราในครั้งเดียวเลย เร็วกว่าซูเปอร์คอมพิวเตอร์อีก..!

ในเมื่อพูดมาถึงตรงนี้ เรื่องอื่นที่ข้ามเลยไปไม่ว่ากัน แต่สำหรับท่านที่ฝึกมโนมยิทธิเท่าไรก็ไม่ได้ หรือว่าถึงไปได้ก็ไม่ชัดเจน ให้เอาคำพูดที่กระผม/อาตมภาพบอกไว้นี้ ไปฝึกหัดขัดเกลาตัวเอง แล้วสิ่งที่เราคิดว่ายากเย็นแสนเข็ญนั้น กระผม/อาตมภาพขอยืนยัน "ใครที่คิดได้ ฝึกมโนมยิทธิได้ทุกคน เพราะว่า "มโน" ในความหมายหนึ่งคือห้วงนึก คือความคิดนี่เอง"

เพียงแต่ว่าแรก ๆ ความชัดเจนจะมีน้อย ออกไปบางทีไม่ได้พิจารณาก็มืดตื๋อ เปะปะไปมา ไม่รู้ว่าจะไปไหนก็กลับ บางคนน่าเสียดายมาก หลุดไปแบบเต็มกำลังแล้ว แต่ออกไปแล้วเจอแต่ความมืด ไม่รู้ว่าจะไปทางไหนดี กลัวขึ้นมาก็กลับร่างกาย เพราะว่าขาดการพิจารณาร่างกาย จนกระทั่งสามารถตัดใจได้ ให้พวกเราค่อย ๆ ไปฝึกหัดขัดเกลาตนเอง

ขอย้ำอีกทีว่า "มโนมยิทธิง่ายมาก ใครที่คิดได้ ฝึกมโนมยิทธิได้ทุกคน" เพียงแต่ว่าฝึกได้แล้ว ต้องหมั่นขยันซักซ้อมเอาไว้บ่อย ๆ ใช้ทุกวันทุกเวลาเหมือนกับเราขยันลับมีด มีดนั้นจึงคมพร้อมที่จะใช้งาน ไม่ใช่ถึงเวลาผ่านไป ๓ เดือน ๖ เดือน ๑ ปี อยากรู้เรื่องอะไรแล้วค่อยมาขยับกันทีหนึ่ง ถ้ารู้ได้ถูกก็มีสองประการ ประการแรกก็คือบังเอิญหรือที่เรียกว่าฟลุก ประการที่สองก็คือมั่วไปแล้วถูกพอดี..!

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันศุกร์ที่ ๓ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)