[เถรี]

เมื่อกระผม/อาตมภาพส่งหลวงปู่ท่านกลับแล้ว หันมาสอบถามบรรดาพระวิปัสสนาจารย์และผู้เข้าปฏิบัติธรรมทั้งหลายว่าจำได้บ้างหรือไม่ ว่าหลวงปู่ท่านเทศน์ท่านบรรยายเรื่องอะไรไป ? พระวิปัสสนาจารย์ท่านบอกว่าจำได้ ๑๐ นาทีแรก หลังจากนั้นแล้วก็สับสนไปหมด ส่วนบรรดาเจ้าสำนักปฏิบัติธรรมนั้น ไม่มีใครรับว่าจำได้หรือไม่ได้

กระผม/อาตมภาพจึงต้องทบทวนเนื้อหาข้อใหญ่ใจความให้ท่านทั้งหลายได้ฟังอีกครั้งหนึ่ง โดยเฉพาะตรงจุดที่ท่านบอกว่า ให้แนะนำญาติโยมทั้งหมดสวดมนต์ภาวนา สรรเสริญคุณพระรัตนตรัยทุกวัน เพราะว่าคนเรานั้นเกิดมาก็ผูกกรรมกับกลุ่มบุคคลจำนวนมาก บุคคลทั้งหลายเหล่านี้ เวลาท่านเจ็บไข้ได้ป่วยเราก็ทุกข์ไปด้วย อย่างเช่นปู่ย่าตายาย พ่อแม่ เป็นต้น อีกคณะหนึ่ง ถ้าหากว่าท่านเจ็บไข้ได้ป่วย เราก็พลอยทุกข์ใจ อย่างเช่นว่าครูบาอาจารย์ เพื่อนฝูง อีกส่วนหนึ่งก็คือบุคคลที่เรารักมาก และเป็นครอบครัวของเรา อย่างเช่น สามีภรรยา บุตรหลาน เป็นต้น

กลุ่มคนทั้งหลายเหล่านี้ผูกกรรมกับเรามา เราสวดสรรเสริญคุณพระรัตนตรัย ขอบารมีพระช่วยสงเคราะห์ อย่าให้เคราะห์กรรมมาถึงท่านทั้งหลายเหล่านั้น เราจะได้ไม่ต้องทุกข์ใจ ถ้าหากว่าใครสามารถทำได้อย่างนี้เป็นประจำทุกวัน ครอบครัวก็จะเจริญรุ่งเรือง มีความสุขความเจริญทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ปฏิบัติอะไรมาก แค่แนะนำให้เขาทั้งหลายเหล่านั้นสวด อิติปิ โสฯ สวากขาโตฯ สุปฏิปันโนฯ เท่านั้น

เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ จะว่าไปแล้วก็เป็นเรื่องที่กระทำได้ง่าย สมัยก่อนพระเดชพระคุณพระธรรมสิงหบุราจารย์ (หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม) วัดอัมพวัน อดีตที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดสิงห์บุรี ท่านก็แนะนำญาติโยมทั้งหลายของท่านให้ปฏิบัติในลักษณะอย่างนี้ แต่ท่านบอกว่าให้สวด อิติปิ โสฯ ๓ ห้องเท่าอายุ ซึ่งกระผม/อาตมภาพเข้าใจดีว่า การที่บังคับให้สวดเท่าอายุ ก็เพื่อที่คุณภาพของจิตจะได้เป็นสมาธิมากขึ้น เพราะว่าต้องใช้ระยะเวลาในการสวดที่ค่อนข้างนาน กำลังสมาธิของเรายิ่งสูงเท่าไร ผลานิสงส์ที่จะพึงได้ก็มีมากเท่านั้น

ในเมื่อผลานิสงส์มีมาก การส่งผลที่เป็นวิบากในด้านกุศลก็ย่อมมีมากไปด้วย จึงทำให้หลาย ๆ คนที่วิบากกรรมกำลังส่งผลอยู่นั้นพ้นจากวิบากกรรมทั้งหลายเหล่านั้นไปได้ ด้วยการสวดสรรเสริญคุณพระรัตนตรัย บวกกับบทพาหุงฯ คือพระพุทธเจ้าชนะมาร ๘ บท และบทชยมงคลคาถา ที่เรียกสั้น ๆ ว่ามหากาฯ เพราะว่าขึ้นต้นด้วย มหาการุณิโก นาโถฯ

ดังนั้น..บรรดาเจ้าสำนักทั้งหลายวันนี้ จึงได้รับเคล็ดลับต่าง ๆ จากหลวงปู่ท่านไป ถ้าหากว่านำไปฝึกฝน ขัดเกลา และสั่งสอนแก่ญาติโยม ถ่ายทอดแก่ญาติโยมต่อไป ก็จะทำให้สำนักของตนเองเจริญมั่นคงได้อย่างแน่นอน

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพฤหัสบดีที่ ๙ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)