จนกระทั่งเมื่อพระเดชพระคุณท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระมหารัชมงคลมุนี (ธงชัย ธมฺมธโช) กรรมการมหาเถรสมาคม เจ้าคระใหญ่หนกลาง มาถึง ท่านได้นำบูชาพระรัตนตรัยและเจริญพระพุทธมนต์เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว หลังจากนั้นพระเดชพระคุณพระธรรมวชิรานุวัตร, ดร. (แย้ม กิตฺตินฺธโร) เจ้าคณะภาค ๑๔ กล่าวถวายรายงาน แล้วเป็นการเบิกตัวพระวิปัสสนาจารย์ และเจ้าสำนักปฏิบัติธรรมผู้ผ่านการอบรมเข้ารับวุฒิบัตร เพื่อที่จะได้เป็นเครื่องยืนยันว่าตนเองได้ผ่านการอบรมมาแล้วอย่างแน่นอน
เมื่อรับวุฒิบัตรเสร็จสรรพเรียบร้อยแล้ว ท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระมหารัชมงคลมุนี กรรมการมหาเถรสมาคม เจ้าคณะใหญ่หนกลาง ยังมีเมตตาให้ถ่ายรูปหมู่รวมกันทีละจังหวัด รวมทั้งบรรดาเจ้าคณะปกครองซึ่งมาร่วมพิธีปิดในครั้งนี้อีกชุดหนึ่ง ก็แปลว่าต้องถ่ายรูปหมู่กันถึง ๕ ชุด
เมื่อเสร็จสรรพเรียบร้อย กระผม/อาตมภาพก็รีบเดินทางออกมา เพราะเกรงว่าจะไปงานปลุกเสกวัตถุมงคลที่วัดอาวุธวิกสิตารามไม่ทัน เมื่อออกมาจนกระทั่งเกือบจะพ้นหมู่บ้านออมไทยแล้ว เลขาฯ จุก (พระมหาอินทรปกรณ์ ฐิตสุโภ ป.ธ.๔) เลขานุการเจ้าคณะตำบลลิ่นถิ่น เขต ๒ พระวิปัสสนาจารย์ในโครงการครั้งนี้ ก็โทรศัพท์มาว่า พระเดชพระคุณพระธรรมวชิรานุวัตร, ดร.จะถวายของที่ระลึกในฐานะพระวิปัสสนาจารย์ให้ จึงได้ให้เลขาฯ จุกกราบเรียนท่านไปว่า "กระผมมีงานปลุกเสกวัตถุมงคล จึงรีบออกมาแล้ว"
ตรงจุดนี้ วันพรุ่งนี้ที่เป็นพิธีเปิดงานอบรมพัฒนาศักยภาพพระสังฆาธิการระดับเจ้าคณะตำบล เลขานุการเจ้าคณะตำบล และพระวินยาธิการในเขตปกครองคณะสงฆ์ภาค ๑๔ คาดว่าอาจจะได้รับประทานมะเหงกจากเจ้านายเป็นแน่แท้ เพราะว่าขนาดมีข้าวของเงินทองให้ กระผม/อาตมภาพยังไม่ยอมอยู่รับ เผ่นแน่บไปทำหน้าที่ของตนเองแล้ว
ถ้าหากว่าดูย้อนหลังไป กี่ชาติกี่ภพกระผม/อาตมภาพก็มีนิสัยเช่นนี้ ก็คือเมื่อทำงานเสร็จก็เป็นอันว่าต่างคนต่างแยกย้ายกันไป ไม่ได้สนใจในเรื่องของบำเหน็จบำนาญรางวัลใด ๆ ทั้งสิ้น ให้ก็ยินดีรับไว้ ไม่ให้ก็ไม่เอา หรือถ้าหากว่าไปแล้ว ใครจะให้ก็ต้องนำไปให้ทีหลัง ดูแล้วก็เป็นเรื่องที่น่าหมั่นไส้อยู่เหมือนกัน
สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอังคารที่ ๑๔ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 15-03-2023 เมื่อ 16:27
|