[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ ๑๖ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖ สิ่งที่บอกกล่าวไป เตือนไป ก็คือตั้งใจให้แก้ไขกัน ไม่ใช่ฟังผ่านหูไปเฉย ๆ กระผม/อาตมภาพเคยบอกหลายต่อหลายครั้งแล้วว่า คนอื่นฟังสิ่งที่หลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุงพูดเป็นคำสอน จึงไม่ค่อยสนใจ ปล่อยผ่านหูไปเฉย ๆ ก็ได้ แต่กระผม/อาตมภาพเองฟังเป็นคำสั่ง ก็คือสั่งให้ทำ ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ใครที่ฟังคำครูบาอาจารย์เป็นคำสั่งแล้วตั้งหน้าตั้งตาทำ ก็ย่อมประสบความสำเร็จได้ง่ายกว่า

ส่วนพวกเราบอกไป กล่าวไป โบราณเขาบอกว่า "เหมือนกับสั่งขี้มูก" ก็คือไม่ได้อะไรขึ้นมาเลย อย่าลืมว่าแม้แต่หมา เวลาเราดุมัน ห้ามมัน มันยังรู้จักหยุด รู้จักแก้ไข คุณไปดูว่าหมารุ่นเก่า ๆ มีตัวไหนกล้าเข้าครัวบ้าง ? เพราะว่ามันโดนดุมาก่อน มีแต่ไอ้รุ่นใหม่ที่ไม่รู้ภาษา นั่นยังไม่โดนไม้..!

ในเมื่อหมายังรู้จักแก้ไข แล้วพวกเราเองผิดแล้วผิดอีก บอกไปแล้วไม่แก้สักที ตกลงว่าเราจะดีกว่าหมาได้ไหม ? เรื่องพวกนี้ความจริงแล้วไม่จำเป็นที่จะต้องให้มา "ปากเปียกปากแฉะ" กันอยู่ทุกบ่อย แต่พวกเราก็มักจะมีจริตนิสัยเป็นคนประเภท "ไฟไหม้ฟาง" ถึงเวลาโดนด่าทีหนึ่งก็ไฟลุกฮือขึ้นมาได้ ผ่านไปสามวันห้าวัน หมดไปอีกแล้ว

การไปเป็นพระวิปัสสนาจารย์ในโครงการอบรมวิปัสสนากรรมฐานให้แก่เจ้าสำนักปฏิบัติธรรมประจำจังหวัด ในเขตปกครองคณะสงฆ์ภาค ๑๔ ที่โครงการเพิ่งจะจบลงไป พระหลายรูป เจ้าสำนักหลายรูป พยายามที่จะตื่นให้ทันที่กระผม/อาตมภาพจะเริ่มลงไปเล่าสารพัดเรื่องให้เขาฟังตอนตี ๓ ครึ่ง แต่ก็มีผู้สารภาพว่า "ทำอย่างไรก็ตื่นไม่ทันหลวงพ่อ"

กระผม/อาตมภาพบอกกับเขาไปว่า เหตุที่คุณไม่สามารถจะตื่นได้ทัน เพราะว่าขาดการฝึกฝนขัดเกลา ตั้งแต่อายุ ๑๖ มาจนถึง ๖๔ กระผม/อาตมภาพฝึกตัวเองอยู่ทุกวัน ก็เหมือนอย่างกับคนที่ตั้งหน้าตั้งตาเดินทางอยู่ทุกวัน แล้วคนอื่นถ้าจะเดินตาม เดินบ้างหยุดบ้าง แล้วเมื่อไรจะตามทัน ?

อย่าลืมว่าพวกเราทั้งหลายบวชเข้ามา เรารู้จุดมุ่งหมายอย่างชัดเจนว่า เราบวชเพื่อหวังความพ้นทุกข์ แล้วสิ่งที่เราทำ คำที่เราพูด ไปได้กับความหวังของเราไหม ? คนบอกว่าอยากจะไปเชียงใหม่ แต่ไม่ตั้งหน้าตั้งตาเดินทางเสียที ก็ย่อมไม่มีทางที่จะไปถึงได้ ไม่ต้องไปคิดถึงภพอื่นภูมิอื่นที่เป็นของละเอียดและไกลกว่า