โดยเฉพาะวัดท่าขนุนของเรา หลวงปู่สายท่านสร้างชื่อเสียงเกียรติคุณเอาไว้ดีมาก ๆ แม้กระทั่งทุกวันนี้ ญาติโยมส่วนใหญ่ที่มาก็เพราะจะมากราบสังขารหลวงปู่ท่าน ทำให้ชาวบ้านเขามองเราในลักษณะที่ว่าเป็น "พระวัดท่าขนุน" กลายเป็นแรงกดดันที่ทำให้พวกเรากลายเป็นที่หวัง ซึ่งเขาก็คิดว่าลูกศิษย์หลานศิษย์หลวงปู่ อย่างน้อยก็ต้องมีความดีอะไรของหลวงปู่ไว้บ้าง
ดังนั้น..ถ้าหากว่าวันแล้ววันเล่า เราไม่สามารถที่จะเอาความดีใส่ตัวได้ ก็ต้องพิจารณาตัวเอง ไม่ใช่อ้างว่าติดในเรื่องของการศึกษาเล่าเรียน ไม่ใช่อ้างว่าติดในเรื่องของภาระหน้าที่การงาน การปฏิบัติธรรมต้องทำได้ทุกเวลา จึงได้แต่หวังว่า ครั้งหน้าคงจะไม่ได้ยินไม่ได้ฟังอะไรที่ไม่ถูกต้องอีก เพราะว่าแค่เรื่องสวดมนต์ที่เป็นเรื่องง่าย ๆ แล้วเรายังสวดผิด ขาดสติ ไม่ระมัดระวัง ไม่คิดที่จะแก้ไข เรื่องอื่น ๆ ก็เป็นที่พอเดาได้ว่าจะเอาตัวรอดได้หรือไม่ !??
สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพฤหัสบดีที่ ๑๖ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 17-03-2023 เมื่อ 01:29
|