[เถรี]

อีกส่วนหนึ่งก็ไปสร้างความเดือดร้อนให้กับท่านพระครูปลัดพิจารย์ วิจารโณ เจ้าอาวาสวัดโพธิ์ผักไห่เป็นอย่างยิ่ง เพราะว่าญาติโยมทั้งหลายที่หน้ามืดตามัว ไม่ได้สนใจเลยว่ากระผม/อาตมภาพพูดว่าอะไร เมื่อบอกว่าออกพระสมเด็จคำข้าววัดท่าขนุน พิมพ์ปรกโพธิ์ใหญ่ เพื่อนำไปทอดกฐินปลดหนี้ให้กับทางวัดโพธิ์ผักไห่ ญาติโยมทั้งหลายก็แห่กันไปยังวัดโพธิ์ผักไห่ เพื่อขอบูชาพระสมเด็จคำข้าววัดท่าขนุน คิดว่าที่นั่นน่าจะมีอยู่ ซึ่งก็หาได้มีไม่ อย่างที่ท่านทั้งหลาย "ฟังไม่ได้ศัพท์แล้วจับไปกระเดียด"

อีกส่วนหนึ่งก็คือญาติโยมที่ไม่ทราบว่านำข่าวมาจากไหนว่า กระผม/อาตมภาพสร้างพระสมเด็จคำข้าวพิมพ์ละ ๑๐๐,๐๐๐ องค์ รออย่างใจจดใจจ่อ ถึงขนาดโทรศัพท์มาทวงว่าจะออกอีก ๙๐,๐๐๐ องค์เมื่อไร จะได้เตรียมรอจองกัน..!

กระผม/อาตมภาพได้ยินแล้วก็ออกอาการ "น้ำตาจิไหล..!" ทำไมพวกเราถึงกลายเป็นบุคคลประเภทนี้ ฟังเรื่องดี ๆ ก็เอาแต่เข้าข้างตัวเองว่าจะต้องมีส่วนของตัวเองอย่างแน่นอน จึงทำให้กลายเป็นว่าไปไล่ตามในสถานที่โน้นบ้าง สถานที่นี้บ้าง คิดว่ายังมีเหลือบ้าง ส่วนกระผม/อาตมภาพเองก็ได้แต่นั่งเซ็งในอารมณ์ ไม่ทราบเหมือนกันว่าเรื่องทั้งหลายเหล่านี้จะแก้ไขได้อย่างไร !?

แต่ขอยืนยันกับญาติโยมทั้งหลายว่า วัดท่าขนุนจะสร้างวัตถุมงคลก็ต่อเมื่อพระ หรือว่าครูบาอาจารย์ท่านสั่งเท่านั้น และสั่งในจำนวนเท่าไรก็ทำเท่านั้น

ในส่วนหนึ่งเคยขอให้ทางวัดสี่แยกเจริญพรช่วยสร้างให้ เพราะว่าทางด้านพระครูเทพ (พระครูปฐมสาธุวัฒน์) เจ้าอาวาสวัดสี่แยกเจริญพรนั้น ท่านติดตามงานดีมาก แต่ว่าทำไปทำมา เผลอเมื่อไร พระครูเทพก็ทำเกินจากจำนวนที่ตกลงกันไว้ คือเห็นว่าเนื้อไหนดี พิมพ์ไหนดี ก็สั่งเพิ่มขึ้นมาเพื่อถวายหลวงพ่อ