วันนี้ตรงกับวันอังคารที่ ๑๑ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๖ กระผม/อาตมภาพนอกจากไปร่วมงานบวชสามเณรภาคฤดูร้อนของวัดปรังกาสี และเยี่ยมสามเณรภาคฤดูร้อนของวัดเขื่อนวชิราลงกรณแล้ว ก็ยังไปเยี่ยมสามเณรภาคฤดูร้อนของเราเองที่เข้าโรงพยาบาลอยู่ เพราะว่าป่วยเป็นไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ A คาดว่าสาเหตุก็มาจากสามเณรรูปหนึ่งที่มีไข้ตั้งแต่วันแรกที่บวช แต่ต้องชมว่าสามเณรของเราแข็งแรงกันมาก เพราะว่าอาการมาออกเอาวันสุดท้าย ตลอดระยะเวลา ๘ - ๙ วัน ผ่านไปได้อย่างไรก็ไม่รู้ !?
แต่ตอนนี้ทั้งพระพี่เลี้ยง ทั้งญาติโยมที่คอยดูแลติดไข้หวัดไปตาม ๆ กัน กระผม/อาตมภาพเองที่ไปเยี่ยมไม่ได้กลัวติดไข้หวัด เพราะสรุปให้กับตัวเองเรียบร้อยตั้งแต่ช่วงที่เชื้อไวรัสโควิด ๑๙ ระบาดหนัก ๆ แล้วว่า การป่วยเป็นมาลาเรียเรื้อรังอย่างเดียว เพียงพอที่เจ้ากรรมนายเวรเขาจะทวง ดังนั้น..โรคอื่นจึงไม่ค่อยจะเป็นกับใคร..!
หลังจากนั้นก็ยังได้ไปเยี่ยมพระครูกาญจนปัญญาวุฒิ รองเจ้าคณะอำเภอทองผาภูมิ (๑) วัดเขื่อนวชิราลงกรณ ที่เข้าโรงพยาบาลอยู่ ท่านบอกว่าเหนื่อย หายใจไม่ทัน จึงเข้าไปนอนพักให้ออกซิเจน
เรื่องของออกซิเจนนั้นต้องบอกว่า ถ้าเราใช้พอสมควร จะทำให้ร่างกายฟื้นเร็ว ถ้าใช้มากเกินสมควรอาจจะมีโทษมากกว่าที่คิด อันดับแรกเลยก็คือ ร่างกายของเราถ้าได้รับออกซิเจนบริสุทธิ์เข้าไปจนเคยชิน ถ้าให้ต่อเนื่องเป็นระยะเวลานาน ๆ ปอดจะขี้เกียจฟอกอากาศเอง
ตัวอย่างที่ชัดเจนที่สุดก็คือหลวงปู่มหาอำพัน พระเดชพระคุณหลวงปู่พระภาวนาปัญญาวิสุทธิ์ (อำพัน อาภรโณ บุญ-หลง) วัดเทพศิรินทราวาส ช่วงที่ท่านป่วยหนักอยู่ กระผม/อาตมภาพดูแลมาตลอด ไม่มีปัญหา คือท่านมาป่วยเป็นโรคถุงลมปอดโป่งพองตอนอายุ ๘๐ กว่าเกือบ ๙๐ ปี สาเหตุที่ไม่น่าเชื่อก็คือเกิดจากการจุดธูปบูชาพระ..! เพราะว่ากุฏิของท่านนั้นเล็ก ๆ แคบ ๆ เมื่อจุดธูปแล้วควันก็ตลบอบอวลอยู่ข้างใน แม้จะเป็นธูปเพียง ๓ ดอกในแต่ละครั้งก็ตาม
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 12-04-2023 เมื่อ 01:55
|