[เถรี]

เรื่องทั้งหลายเหล่านี้จะไม่เกิดกับท่านที่ฝึกจิตจนกระทั่งเข้มแข็ง ดังที่ได้กล่าวแล้วว่ากระผม/อาตมภาพอยู่กองโรงเรียนทหารมาก่อน เป็นเวลาที่เสียหายง่ายที่สุด เพราะว่าวัยรุ่นจำนวนมากมาอยู่ด้วยกัน ก็มีแต่จะชวนกันเสีย

แต่ปรากฏว่าเขาจะกินเขาจะเที่ยวอย่างไร กระผม/อาตมภาพก็ไม่เอาด้วย ตั้งหน้าตั้งตารักษาศีลเจริญภาวนาเท่านั้น แล้วก็โดนเพื่อนฝูงด่าว่า "อะไรก็ไม่เป็นสักอย่าง ไปหากระโปรงมานุ่งไป..!" แต่ปรากฏว่าไอ้ร้อยกว่าคนรุมด่ามา กระผม/อาตมภาพคนเดียวด่ากลับร้อยกว่าคน ว่า "กูรู้ว่าไอ้เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ไม่ดี กูห้ามใจตัวกูเองได้ ส่วนไอ้พวกมึงห้ามใจไม่ได้สักคน พวกมึงนั่นแหละควรที่จะไปหากระโปรงมานุ่งซะ..!"

ก็แปลว่าถ้ากำลังใจเรามีสมาธิเป็นหลัก เราก็จะไม่หวั่นไหวกับ รัก โลภ โกรธ หลง รอบข้าง โดยเฉพาะมีความมั่นคงต่อความดีที่เราทำ ทนปากคนได้ ใครจะ "บูลลี่" ก็เรื่องของเขา เรารู้ว่าเราทำอะไรแล้วได้อะไร หลายต่อหลายคนก็โดนเหมือนกระผม/อาตมภาพนี่แหละ พ่อแม่และคนรอบข้างตำหนิด่าว่าเสียไม่มี แต่พวกเราก็ยังหน้าด้านหน้าทนทำมาได้ ก็ถือว่ากำลังใจอยู่ในระดับที่ใช้ได้แล้ว..!

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพฤหัสบดีที่ ๑๓ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)