[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันอังคารที่ ๑๘ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๖ กระผม/อาตมภาพต้องออกเดินทางตั้งแต่ตี ๓ เพื่อขึ้นไปยังจังหวัดเชียงใหม่ ตามการนิมนต์ของปลัดตั้ม (พระปลัดอาทิตย์ ชุตินฺธโร) ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดท่าขนุน ซึ่งได้รับการถวายที่ดินจากญาติโยมผู้มีจิตศรัทธาเอาไว้ที่อำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม่ แล้วท่านจะทำการบวงสรวงขออนุญาตในการจัดตั้งสำนักสงฆ์ และพัฒนาขึ้นเป็นวัดในภายหลัง

ความจริงกระผม/อาตมภาพเองนั้น มีญาติโยมแสดงความประสงค์หลายต่อหลายรายด้วยกันที่จะถวายที่ดิน แต่กระผม/อาตมภาพได้ปฏิเสธไป ไม่รับเอาไว้ เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่า ญาติโยมที่ถวายนั้นศรัทธากระผม/อาตมภาพเป็นการส่วนตัว เมื่อถวายที่ดินมาแล้ว ก็ต้องการให้ตั้งเป็นศูนย์ปฏิบัติธรรมบ้าง เป็นสำนักสงฆ์บ้าง เป็นวัดบ้าง และที่สำคัญที่สุดก็คือ อยากให้กระผม/อาตมภาพไปอยู่จำพรรษา ณ ที่นั้น ซึ่งเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว กระผม/อาตมภาพจึงได้ปฏิเสธไป ให้ท่านผู้มีจิตศรัทธาเหล่านั้นหาบุคคลที่เหมาะสม แล้วก็ถวายที่ดินเพื่อให้ท่านเหล่านั้นไปดำเนินการกันเอง

เท่าที่ผ่านมาก็มีญาติโยมผู้มีจิตศรัทธาถวายที่ดินให้แก่พระสมุห์นวย (พระสมุห์ฐิติ ฐิติโก) อดีตผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดท่าขนุน ปัจจุบันก็คือประธานสงฆ์ที่พักสงฆ์สุธรรมาราม ตำบลกุดน้อย อำเภอสีคิ้ว จังหวัดนครราชสีมา แล้วก็มาที่ดินผืนนี้ ซึ่งอยู่ที่อำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม่ ในส่วนอื่น ๆ นั้น ก็ต้องแล้วแต่ว่าท่านจะไปเกลี้ยกล่อมพระภิกษุสามเณรวัดท่าขนุนรูปใด ที่ยอมรับภารธุระให้แก่ท่าน แล้วก็ถวายที่ไปดำเนินการกันเอง

กระผม/อาตมภาพก็ได้แต่เป็นกำลังใจ คอยเอาใจช่วยอยู่ห่าง ๆ ดูการเจริญเติบโตของบรรดาลูกศิษย์ด้วยความเป็นห่วง เนื่องเพราะว่าหลายต่อหลายท่านกำลังใจก็ยังไม่มั่นคงทรงตัว ถ้าหากว่าอยู่ไปแล้วรับแรงกระทบมาก ๆ ก็จะมีปัญหาขึ้นมาได้ ปัญหาแรกก็คือความเครียดในตนเอง เพราะว่าการรับหน้าที่ต่าง ๆ โดยเฉพาะคันถธุระในด้านสาธารณูปการ สร้าง ซ่อมวัดต่าง ๆ นั้น เป็นภาระที่หนักมาก โดยเฉพาะภาระในการหาปัจจัยสนับสนุน