[เถรี]

ทางเส้นนี้รู้สึกว่ากำลังได้รับการปรับปรุง อาจจะเป็นงบประมาณใหม่หรือว่าอะไรก็ตาม จึงมีทั้งผู้คนและเครื่องมือเครื่องไม้จำนวนมากมายเต็มไปหมด ในการที่จะซ่อมจะสร้างถนนตลอดเส้นทาง พวกเราก็ต้องเขย่าโขยกเขยกไปตามเส้นทางเหล่านั้น เพราะว่าส่วนใหญ่ก็เพิ่งจะเกรดกันไม่นาน เมื่อเจอฝนบ้าง เจอหิมะบ้าง ก็กลายเป็นหลุมเป็นบ่อกระเด้งกระดอนดีนัก

จนกระทั่งประมาณ ๙ โมงครึ่งของทางอินเดีย พวกเราก็มาถึงหมู่บ้านชื่อ North Pullu หรือว่าหมู่บ้านพัลลูเหนือ ปรากฏว่าทางรถได้จอดพักรถแล้วให้พวกเราไปเข้าห้องน้ำห้องท่ากัน แต่ว่าห้องน้ำที่นี่นั้น แม้ว่าจะสะอาดพอสมควร แต่ก่อนที่จะราดน้ำได้ ต้องเอาถ้วยตักน้ำเคาะน้ำในถังเสียก่อน เนื่องเพราะว่าด้านหน้านั้นกลายเป็นน้ำแข็งหมดแล้ว เมื่อเคาะจนน้ำแข็งที่ถังแตกแล้ว ถึงจะตักราดส้วมได้ เป็นเครื่องยืนยันว่าอากาศที่นี่หนาวอย่างแท้จริง

หลังจากขึ้นรถแล้ว ก็ต้องมีการมีตรวจวัดออกซิเจนในเลือดเสียก่อน เพราะว่าระยะช่วงนี้ขึ้นสูงไปเรื่อย ๆ จนถึงระดับประมาณ ๕,๐๐๐ เมตรแล้ว ถ้าเดินเร็ว ๆ แค่ก้าวสองก้าวก็ถึงขนาดหอบทีเดียว ปรากฏว่าเริ่มมีหิมะตกลงมาเล็กน้อย ในลักษณะที่เรียกว่า Light Snow แล้วก็หนักขึ้นไปเรื่อย...หนักขึ้นไปเรื่อย สองฟากทางก็เต็มไปด้วยหิมะทั้งยอดเขาสองฝั่ง

จนกระทั่งมาถึงเวลา ๑๐ โมงครึ่งของประเทศอินเดีย เราก็มาถึงจุดสูงสุดของถนนสายนี้ ก็คือ Gardung La Pass ซึ่งอยู่ที่ความสูง ๕,๖๐๐ เมตร หิมะกำลังตกลงมาอย่างหนัก พวกเราต้องรีบขึ้นรีบลง เพื่อที่จะทำการถ่ายรูปให้เสร็จเรียบร้อย ในเมื่อเสร็จเรียบร้อย ขึ้นรถมา ก็ต้องให้ออกซิเจนกันต่อไป

โดยเฉพาะกระผม/อาตมภาพนั้น พอออกซิเจนน้อยเมื่อไร ร่างกายก็จะเข้าสู่ภาวะจำศีลทันที จึงต้องคอยปรับระดับออกซิเจนเอาไว้ เมื่อขึ้นรถมาครบทุกคน โดยที่หลายคนกำเอาถุงร้อนติดมือมาด้วย ซึ่งเป็นผงเคมีอยู่ในถุงเล็ก ๆ ช่วยอุ่นมือให้ นับว่าเทคโนโลยีต่าง ๆ มีความก้าวหน้าเป็นอย่างมาก

หลังจากนั้นพวกเราเดินทางต่อมาได้แค่ไม่ถึงกิโลเมตร ปรากฏว่ารถติดยาวเหยียด มาทราบความทีหลังว่าเกิดจากการที่หิมะตกหนัก ทำให้ถนนหนทางลื่นไถลไปหมด จึงมีผู้ที่สติสัมปชัญญะไม่ทราบวาสมบูรณ์ดีหรือเปล่า บอกว่าให้รถข้างล่างขึ้นมาก่อน เนื่องเพราะว่าเขากำลังขึ้นสู่ที่สูง ถ้าหากว่าคนขับขาดออกซิเจน หมดสติ อาจเกิดอุบัติเหตุถึงขนาดตกเหวเสียชีวิตทั้งคันได้..!