[เถรี]

เมื่อเจ้าหน้าที่เห็นก็ถามว่าอะไร ? กระผม/อาตมภาพตอบว่า "Shiva Lingam" เป็นภาษาอินเดีย แปลว่าศิวลึงค์ เจ้าหน้าที่ก็เข้าใจ หลังจากตรวจสอบทั้งตัวว่าไม่มีอะไรแล้ว เขาก็ขอให้ล้วงเอาศิวลึงค์ดอกนี้ออกมาให้ดูอีกที มีการพนมมือไหว้เหนือหัวด้วย แต่ว่าเพื่อนที่ตรวจอยู่ช่องข้าง ๆ นั้น ขอเอาไปเจิมหัวตัวเองเป็นการใหญ่ กระผม/อาตมภาพรอไปก็หัวเราะไป เมื่อรับ "องค์กำเนิดพระศิวะ" คืนมาแล้ว จึงเข้าไปแต่งตัวใหม่ทางด้านใน

เสร็จสรรพเรียบร้อยก็ยังต้องมานั่งรอ เนื่องเพราะว่าสถานที่นี้ยังเป็นตัวเมืองเลห์ ยังเป็นพื้นที่สูงมาก ทำกิจกรรมเพียงแค่นั้นก็ทำให้เหนื่อยสาหัส คุณนวลจันทร์อุตส่าห์ไปหาชาร้อนมาให้ ๑ แก้ว เพื่อที่ให้หลวงพ่อจะได้มีอะไรรองท้องไปก่อน เมื่อรอจนกระทั่งเขาเรียกขึ้นเครื่องแล้ว ปรากฏว่าเมื่อตรวจตั๋วผ่านเข้าไปด้านในแล้ว ยังต้องขึ้นไปนั่งรถบัสกันก่อน จากนั้นรถบัสค่อยพาวิ่งไปขึ้นเครื่องที่กลางสนามบิน

เมื่อขึ้นเครื่องเรียบร้อย ทุกคนก็ถอนหายใจโล่งอก เนื่องเพราะว่าฟ้ามืดมาชนิดที่เมฆแทบจะย้อยติดหัวแล้ว..! คาดว่าเมื่อเครื่องของเราทะยานพ้นสนามบินเลห์ขึ้นมา หิมะก็น่าจะตกตามหลังไปเลย แต่ตอนนั้นพวกเราก็คงไม่รับรู้อะไรด้วยแล้ว..!

เมื่อได้เวลา ๐๙.๒๕ น. ของประเทศอินเดีย แอร์โฮสเตสก็นำอาหารเช้ามาแจกให้กับผู้โดยสารทุกคน กระผม/อาตมภาพที่ไม่ได้รังเกียจอาหารแขกก็จัดการกวาดจนเรียบวุธตามเดิม แถมยังบอกกล่าวกับพระครูวิโรจน์กาญจนเขต, ดร. ว่า "ต้องฝึกให้ได้ว่า ไม่ว่าอาหารอะไรที่มนุษย์กินลงไปได้ เราก็ต้องฉันได้ด้วย..!"

เมื่อถึงเวลา ๑๐.๒๕ น. เครื่องของเราก็มาลงที่สนามบินนานาชาติอินทิราคานธี เรื่องยุ่งยากใหญ่หลวงมาเกิดขึ้นในตอนนี้เอง เนื่องเพราะว่าพวกเราจะต้องต่อเครื่องกลับไปยังกรุงเทพฯ แต่ว่าเมื่อมารอรับกระเป๋าจนกระทั่งสายพานหยุดเดิน แปลว่ากระเป๋าหมดแล้ว..! ยังมีน้องเล็ก (นางสาวจิราพร ซื่อตรงต่อการ) ไม่ได้กระเป๋าใหญ่ ๑ ใบ ทำให้คุณนวลจันทร์ต้องไปติดต่อเจ้าหน้าที่ แจ้งว่ากระเป๋าหาย ทางเจ้าหน้าที่สอบถามว่า กระเป๋าหน้าตาแบบใด ? ขนาดไหน ? สีอะไร ?