[เถรี]

แต่คราวนี้ส่วนใหญ่แล้วญาติโยมไม่เข้าใจขั้นตอนการปกครองคณะสงฆ์ เท่าที่กระผม/อาตมภาพพบมาก็คือ เกิดเรื่องกับเจ้าอาวาส ก็ไปฟ้องเจ้าคณะอำเภอบ้าง เจ้าคณะจังหวัดบ้าง บางรายก็ถึงขนาดฟ้องเจ้าคณะภาคเลย..! แล้วจะให้ผู้บังคับบัญชาทำอะไรได้ ? เพราะว่าผิดขั้นตอน เนื่องจากว่าเรื่องทั้งหลายเหล่านี้ต้องเป็นไปตามลำดับ จนกว่าจะผ่านไปถึงท่าน ท่านถึงสามารถที่จะรับเรื่องเอาไว้และดำเนินการให้ได้ ไม่อย่างนั้นตัวเองก็จะโดนข้อหา "เป็นเจ้าพนักงานปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบ"

แต่ญาติโยมก็ไม่เข้าใจ เมื่อฟ้องร้องไปแล้ว โดนปฏิเสธมาก็มักจะคิดว่าพระเราปกป้องกันเอง ก็เลยยิ่งกลายเป็นข่าวใหญ่โตขึ้นไปอีก และโดยเฉพาะหากว่าเรื่องถึงทางโลก ศาลชั้นต้นตัดสินแล้วก็ยังอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ตัดสินแล้วก็ยังฎีกา ศาลฎีกาตัดสินแล้ว บางทีก็ยังฟ้องศาลปกครองต่อ เรื่องเหล่านี้ต้องบอกว่าหลงประเด็นไปไกลสุด ๆ ไกลชนิดออกทะเลกู่ไม่กลับกันเลยทีเดียว..!

เนื่องเพราะว่าสิ่งหนึ่งประการใดที่เกี่ยวข้องกับศีลพระ โดยเฉพาะอาบัติหนัก ก็คือปาราชิก ซึ่งทำแล้วขาดความเป็นพระทันที ไม่ใช่ต้องรอให้ฟ้องร้องแล้วศาลตัดสินก่อน ไม่ใช่ว่าศาลตัดสินแล้วยังมีการไกล่เกลี่ยประนีประนอม คืนเงินให้เจ้าของก็เป็นอันว่าจบกัน นั่นเป็นเรื่องของทางโลก เรื่องของทางธรรมก็คือ ทันทีที่ความผิดนั้นสำเร็จลง คุณก็ขาดความเป็นพระไปแล้ว..!

จึงเป็นเรื่องที่น่าหนักใจว่าในปัจจุบันนี้ บุคคลที่จะแม่นยำต่อพระธรรมวินัย ต่อกฎหมายบ้านเมืองและต่อจารีตประเพณี สามารถที่จะตัดสินได้อย่างถูกต้อง ไม่เอนเอียง มีน้อยมาก ส่วนใหญ่แล้วก็ประกอบด้วยอคติ ลำเอียงเพราะรักบ้าง ลำเอียงเพราะโกรธบ้าง ลำเอียงเพราะกลัวบ้าง ลำเอียงเพราะหลงบ้าง

ดังนั้น..เรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในคณะสงฆ์จึงเป็นเรื่องที่จบได้ยาก เพราะว่าสื่อต่าง ๆ ก็ต้องการข่าวเอาไปขาย พยายามที่จะปั่นเรื่องให้ใหญ่เข้าไว้ ญาติโยมหลายท่านก็หลงประเด็น อย่างไม่กี่วันก่อน มีทนายนำญาติโยมบุกวัดมหาพฤฒาราม นั่นขนาดเป็นทนายที่ถือว่าเข้าใจกฎหมายอย่างดีแล้ว ยังไปก้าวล่วงอำนาจเจ้าอาวาสที่เป็นเจ้าพนักงานโดยกฎหมาย แบบนั้นฟ้องร้องเมื่อไรก็แพ้พระทันที แต่ก็ยังทำ อยู่ในลักษณะที่ว่าทำแล้ว ถึงเวลาตัวเองปรากฏชื่อเสียงขึ้นมา ก็จะได้มีผู้ว่าจ้างมากขึ้น เพิ่มค่าตัวได้มากขึ้น อย่างที่ทนายบางคนโดนถลกหนังประจานว่า ค่าปรึกษาแค่ไม่กี่นาทีโดนไปเป็นแสน..! เป็นต้น