[เถรี]

เรื่องพวกนี้เป็นสิ่งที่เราเห็นผลอย่างชัดเจนที่สุด โดยเฉพาะตอนอ่านหนังสือ ถ้าสมาธิดี กำลังเข้มแข็งมาก บางทีอ่านหนังสือเหมือนกับจมหายเข้าไปในหนังสือ ไม่ได้สนใจเรื่องภายนอกเลย แค่เรียนอยู่ชั้นประถมปีที่ ๒ หลวงพ่ออ่านหนังสือหมดไปแล้วหนึ่งห้องสมุด รู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง แต่อ่านครบทุกเล่ม พอเรียนชั้นประถมปีที่ ๕ ก็หมดไปอีกหนึ่งห้องสมุด เพราะว่าเปลี่ยนโรงเรียน เรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๑ หมดไปอีกหนึ่งห้องสมุด

แล้วถามว่าปัจจุบันนี้อ่านหนังสือประมาณเท่าไร ? ต้องพยายามบังคับตัวเองให้อ่านแค่วันละ ๑ เล่ม แต่ว่า ๗ วันที่ผ่านมาอ่านไป ๑๖ เล่ม..! เหตุที่ต้องบังคับให้อ่านแค่วันละ ๑ เล่ม เพราะหนังสือออกให้อ่านไม่ทัน แล้วที่สาหัสกว่านั้นก็คือกลับมาอ่านใหม่ไม่ได้ เพราะว่าจำได้ทั้งหมด..!

ฉะนั้น..ถ้าพวกเราทุกคนอยากจะเรียนเก่ง จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องสวดมนต์ ไหว้พระ หรือนั่งกรรมฐานทุกวัน ไม่ใช่แค่วันเดียว ลองทำดูสักวันละ ๕ นาที ๑๐ นาทีแล้วเพิ่มขึ้นไป เอาให้ได้เต็มที่แค่ครั้งละครึ่งชั่วโมง ไม่ต้องมากกว่านั้น ถ้าทำได้ทุกวัน เช้าครึ่งชั่วโมง เย็นครึ่งชั่วโมง การเรียนจะดีขึ้นทันตาเห็น เพราะว่าหลวงพ่อแนะนำเด็กนักเที่ยวมาหลายคนแล้ว

ในชีวิตไม่เคยทำอะไรให้พ่อแม่ภูมิใจเลย ก็ลองทำดูสักทีหนึ่ง ก็คือเอาผลการเรียนไปให้พ่อแม่ภูมิใจบ้าง แต่ว่าเด็ก ๆ ส่วนใหญ่พอเห็นใบ รบ.หรือว่าใบสุทธิของหลวงพ่อก็มักจะทำหน้าเซ็ง บอกว่าไม่ได้มีความหลากหลายอะไรเลย มีแต่ A, A, A, A สู้เขาไม่ได้ A, B, C, D กระทั่ง F มีครบทุกตัว ก็จริงของมัน..!

ดังนั้น..การที่พวกเรามาวัด จะมาทุกวันศุกร์ก็เป็นเรื่องที่ดี แต่ถ้าจะให้ดีกว่านั้นก็คือกลับบ้านไปแล้วทำเองด้วย ไม่อย่างนั้นแล้วสิ่งที่เราทำมาไม่เพียงพอ ก็เป็นเรื่องยากที่จะพยายามปรับตัวของเราเองให้เรียนเก่งขึ้น หรือว่าให้สนใจการเรียนมากขึ้น โดยเฉพาะพวกเราอยู่ในช่วงวัยรุ่น มักจะไปสนใจเพศตรงข้ามมากกว่าเรื่องเรียน แล้วก็จะไปตกอยู่ในวงจรอุบาทว์อีก

ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายสังเกตดู จะเห็นว่าพี่น้องชนกลุ่มน้อยของเราเรียนแค่ครึ่ง ๆ กลาง ๆ ก็ออกไปมีผัว มีเมีย มีลูก แล้วก็ต้องทำงานหัวปักหัวปำเลี้ยงลูก พอถึงเวลาลูกไปเรียนหนังสือ แค่ครึ่ง ๆ กลาง ๆ ก็รีบมีผัวมีเมียอีก ก็ "วนลูป" อยู่ในวงจรอุบาทว์นี้ ไม่เปลี่ยนแปลงสักที