[เถรี]

ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายต้องรับงาน ๓๐ กว่าอย่าง แต่ละอย่างนอกจากต้องทำให้ได้ดีแล้ว ยังต้องประสานกับเครือข่ายต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นวัด บ้าน โรงเรียน หน่วยราชการ และองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น แล้วท่านจะรู้ว่ากระผม/อาตมภาพอยากให้วันหนึ่งมี ๓๐ ชั่วโมงขนาดไหน เพราะว่าไม่สามารถที่จะใช้เวลา ๒๔ ชั่วโมงนี้ทำงานเหล่านั้นให้สมบูรณ์ลงไปได้ ก็ได้แต่กล้อมแกล้มผ่านไปในลักษณะที่เรียกว่า "ขายผ้าเอาหน้ารอด" เท่านั้น

แต่ก็ยังมีหน่วยงานหลายหน่วย ตลอดจนกระทั่งทางคณะสงฆ์ให้รางวัลต่าง ๆ มามากมาย เพราะเห็นว่าสามารถทำได้ดี ซึ่งจะว่าไปแล้ว คำว่าดีในที่นี้ ก็คือดีในระดับที่ท่านทั้งหลายใช้การวัดตามประสบการณ์ของตน แต่ไม่ใช่ดีในระดับที่กระผม/อาตมภาพต้องการ

จึงเป็นเรื่องที่ "กลืนไม่เข้า คายไม่ออก" เวลาญาติโยมทั้งหลายโทรศัพท์มาเหนือใต้ออกตก ต้องการให้หลวงพ่อเล็กไปอนุเคราะห์สงเคราะห์ที่โน่นบ้างที่นี่บ้าง "วันก่อน เดือนก่อน ปีก่อน ท่านไปที่นั่น ทำไมไม่มาที่นี่บ้าง ?" กระผม/อาตมภาพก็ได้แต่ถอนใจ ถ้าหากว่ามีเวลามากมายขนาดนั้น ก็อยากจะไปให้ทุกแห่ง แต่เนื่องจากว่าต้องลำดับความสำคัญหนักเบา ก่อนหลังเร็วช้าของแต่ละงาน บางงานก็ต้องทิ้ง บางงานก็ต้องปฏิเสธไป

งานสำคัญขนาดงานเป็นประธานออกนิโรธกรรมของครูบาเหนือชัย โฆสิโต นักบุญแห่งขุนเขา เจ้าสำนักสงฆ์ถ้ำป่าอาชาทอง ซึ่งเป็นสหธรรมิกรุ่นน้อง คบหาสมาคมกันมาเกิน ๓๐ ปีแล้ว กระผม/อาตมภาพยังต้อง "เท" งานของท่าน เพราะว่ามีคำสั่งด่วนให้เป็นคณะกรรมการสอบพระอุปัชฌาย์ภาค ๑๔ ของปีนี้