[เถรี]

การอุปสมบท ก็คือการบวชพระของเรานั้น ถ้าหากว่าเกิดวิบัติ ก็ถือว่าความเป็นพระนั้นไม่สมบูรณ์ โดยเฉพาะในส่วนของกรรมวาจาวิบัติ เป็นส่วนที่ผิดพลาดได้ง่ายที่สุด จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมาปรับปรุง แก้ไข เคี่ยวเข็ญกัน

ผู้ขอเข้าสอบพระกรรมวาจานุสาวนาจารย์ท่านใดก็ตาม ถ้าแก้ไขความเคยชินของตนเองไม่ได้ ก็จะสอบตกไปโดยปริยาย อย่างเช่นว่า สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ แต่ว่าหลายท่านก็ออกเสียงว่า สิกขาประทัง สะมาทิยามิ เพิ่ม ร.เรือเข้าไป ทำให้สอบตกโดยใช่เหตุ จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องแก้ไขให้ได้ ไม่เช่นนั้นอาจารย์ผู้สอบก็จะไม่มีใครปล่อยให้ผ่าน

กระผม/อาตมภาพคุยอยู่กับท่านอาจารย์พระมหาวิสูตร วิสุทฺธิปญฺโญ ป.ธ. ๙ รองเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี ท่านอาจารย์พระมหาวิสูตรบอกว่า "ผมมาถึง ยังมีผู้เข้าสอบไม่ครบตามจำนวน เพราะว่าพวกท่านอาจารย์พระครูไปเจริญพระพุทธมนต์ในโบสถ์ ผมกวักมือเรียกท่านที่นั่งรออยู่ว่าให้มาสอบกับผม ท่านบอกว่า "ไม่ขอรับ ขออนุญาตรอตรงนี้ดีกว่า" แล้วพวกเราก็หัวเราะกัน เนื่องเพราะกระผม/อาตมภาพบอกว่า "ถ้าเป็นผม เขาก็ไม่เอาเหมือนกัน เขาบอกว่าอาจารย์เล็กโหดมาก..!"

เรื่องพวกนี้จะว่าไปแล้ว สมัยที่กระผม/อาตมภาพจะสอบพระอุปัชฌาย์นั้น ผู้ที่ขึ้นชื่อลือเลื่องที่สุดในเรื่องของความโหดในการสอบพระอุปัชฌาย์ ก็คือพระเดชพระคุณหลวงปู่พระธรรมเสนานี (ชุณห์ กิตฺติวณฺโณ) ซึ่งท่านเป็นเจ้าคณะจังหวัดนครปฐม ภายหลังเลื่อนขึ้นเป็นที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดนครปฐม

กระผม/อาตมภาพไปกราบเท้าเรียนถวายท่านว่า "หลวงปู่ขอรับ กระผมจะสอบพระอุปัชฌาย์ เมื่อใกล้เวลาแล้ว กระผมจะนำเอาพานดอกไม้ธูปเทียนมากราบขออนุญาตสอบกับหลวงปู่ล่วงหน้านะครับ"

ปรากฏว่าหลวงปู่ชุณห์ ท่านบอกว่า "ไม่ทันกิน เอ็งท่องมาให้ข้าฟังเดี๋ยวนี้เลย ผิดตรงไหนจะได้แก้ไขให้..!"