[เถรี]

นี่คือสิ่งที่ท่านเมตตา แล้วดีที่ว่ากระผม/อาตมภาพนั้นเป็นลูกศิษย์สู้ครู ไม่ยอมหนี แม้ว่าครูจะโหดร้ายขนาดไหนก็ตาม ถือว่าครูยิ่งมีความโหด ก็คือเข้มงวดเท่าไร ก็สามารถที่จะขัดเกลาเราออกมาได้ดีเท่านั้น แล้วทุกวันนี้ กระผม/อาตมภาพที่ได้เพียงเศษเสี้ยวของพระเดชพระคุณหลวงปู่พระธรรมเสนานี วัดวังตะกู ซึ่งท่านมรณภาพไปแล้ว ก็ทำให้ผู้เข้าสอบของทางจังหวัดกาญจนบุรีบ่นว่า "พระอาจารย์เล็กโหดเกินไป ขอสอบกับคนอื่นดีกว่า" เป็นต้น

แล้วเมื่อตอนที่กระผม/อาตมภาพเข้าสอบ ปรากฏว่าหลวงปู่พระธรรมเสนานีท่านไม่สบาย ไม่สามารถไปเป็นกรรมการในการสอบระดับประเทศที่วัดสามพระยาวรวิหารได้ กระผม/อาตมภาพก็ดวงดีเหลือเกิน ก็คือจับสลากไปเจอพระเดชพระคุณพระธรรมปิฎก (ชวลิต อภิวฑฺฒโน ป.ธ.๙) ซึ่งตอนนั้นท่านดำรงตำแหน่งเจ้าคณะจังหวัดสระบุรี

จังหวัดสระบุรีในปีนั้น มีบุคคลรอดมาเพื่อสอบพระอุปัชฌาย์แค่ ๒ รูปเท่านั้น เนื่องเพราะท่านเจ้าคุณพระธรรมปิฎก ท่านได้กำหนดกติกาเอาไว้ว่า "ผู้ที่จะสอบพระอุปัชฌาย์ของจังหวัดสระบุรี ต้องท่องกฎมหาเถรสมาคมฉบับที่ ๑๗ ว่าด้วยการแต่งตั้ง ถอดถอนพระอุปัชฌาย์ให้ได้ทุกข้อ..!" ซึ่งทั้ง ๔๐ กว่าข้อนั้น ถ้าเรามีเวลาท่อง ก็สามารถที่จะจดจำได้ แต่ส่วนใหญ่แล้ว เรามักจะอ่านแล้วจำ เพื่อที่จะเอาไปทำข้อสอบกันเท่านั้น

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ท่านที่ได้ชื่อว่าเข้มงวดกวดขันเป็นอันดับที่ ๒ ของการสอบระดับประเทศ กระผม/อาตมภาพที่พลาดจากลำดับที่ ๑ ก็คือไม่ได้สอบกับหลวงปู่ชุ้น แต่ว่าไปทวนกับท่านมา ได้มาเจอกับผู้ที่เข้มงวดเป็นลำดับที่ ๒ แล้วที่แน่ ๆ ก็คือเมื่อได้ทำการสวดสาธยายตามที่พระเดชพระคุณหลวงปู่พระธรรมเสนานีสอนมา ปรากฏว่าผ่านมาอย่างชนิดที่ไม่มีอะไรผิดพลาด ทำให้ได้ลายเซ็นมาอวดคนอื่นว่า "นี่ลายเซ็นพระธรรมปิฎก เจ้าคณะจังหวัดสระบุรี" ซึ่งไม่มีใครบังอาจที่จะสงสัยว่า กระผม/อาตมภาพสอบผ่านมาได้เพราะว่าท่านปล่อยผ่าน..!