[เถรี]

ส่วนวันนี้ตามปกติแล้วก็จะมีโครงการ "หิ้วตะกร้า นุ่งผ้าไทย นั่งแคร่ไม้ ใส่บาตรพระทุกวันอาทิตย์" แต่วันนี้นั่งแคร่ไม้ไม่ได้ เพราะว่าจะกลายเป็นนั่งกลางฝน ทุกคนจึงใส่บาตรในร้านค้าชุมชนคุณธรรมต้นแบบวัดท่าขนุนแทน

อีกเรื่องคือ..เมื่อช่วงคืนที่ผ่านมานั้นเป็นวันเสาร์ มีบุคคลที่ผู้เมตตาส่งสิ่งของที่กระผม/อาตมภาพก็ไม่พึงปรารถนาที่จะรับมาให้ ซึ่งของเหล่านี้ที่ส่งมานั้น จะว่าไปแล้วก็เป็นเรื่องที่น่ารำคาญมาก เนื่องเพราะว่าทำไปแล้วก็ไม่มีผล แต่ก็อยากจะทำกัน..! เพราะว่าระยะไม่นานที่จะมาถึง จะเป็นงานบวงสรวงไหว้ครู เป่ายันต์เกราะเพชรของทางวัดท่าขนุน บรรดาผู้ที่มีความรู้ทางไสยศาสตร์ก็มักจะ "ลองของ..!"

ท่านทั้งหลายเหล่านี้ บางท่านก็เคยคบหาสมาคมกันมาเสียด้วยซ้ำไป เพราะว่าเวลาออกพุทธาภิเษกตามงานต่าง ๆ ก็ได้เจอะได้เจอกัน แล้วก็มีการทดสอบกันเป็นปกติ กระผม/อาตมภาพนั้นไม่เล่นกับใคร อยากจะทดสอบก็ทดสอบไป จนกระทั่งทุกวันนี้หลายท่านก็ยังสงสัย "ตกลงว่าพระอาจารย์เล็กมีความสามารถแน่จริงหรือเปล่า ? เพราะว่าทำอะไรไปก็เฉย ๆ ไม่ตอบไม่โต้อะไรทั้งสิ้น..!"

เรื่องพวกนี้สมัยที่ยังอยู่ที่วัดท่าซุงนั้น กระผม/อาตมภาพโดนมามากต่อมากแล้ว คือทันทีที่เราตอบโต้ ถ้าเขาสู้ไม่ได้ เขาจะไปหาคนที่เก่งกว่ามา ถ้าคนที่เก่งกว่าสู้ไม่ได้ เขาก็จะไประดมพรรคพวกมา กระผม/อาตมภาพเคยเจอระดับ ๓๐ ต่อ ๑ มาแล้ว..! เพียงแต่ว่าเขาทั้งหลายเหล่านั้นผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันเป็นชุด ๆ รวมทั้งหมด ๕ ชุดด้วยกัน แต่กระผม/อาตมภาพไม่มีเวลาผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกับใคร ก็แปลว่าเขามีเวลาพัก แต่เราทั้งกลางวันกลางคืนไม่ได้พัก ท้ายที่สุดก็ต้องเผลอสติโดนจนได้

ท่านทั้งหลายอาจจะคิดว่ากระผม/อาตมภาพรับยันต์เกราะเพชรไปเป็นสิบครั้งแล้ว จากที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดท่าซุงท่านจัดเป่ายันต์ให้ แล้วขณะเดียวกัน เมื่อถึงเวลาตนเองจัดเป่ายันต์ ก็รับเองด้วย แล้วทำไมยังโดนไสยศาสตร์ได้อีก ?

ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมทุกคนได้เข้าใจว่า ไสยศาสตร์นั้นเหมือนอย่างกับไฟกองใหญ่ ยันต์เกราะเพชรเหมือนกับผนังที่กั้นเรากับกองไฟเอาไว้ ถ้าหากว่าไฟกองใหญ่มาก ความร้อนก็ยังลามมาถึงเราได้ แต่เปลวไฟแผดเผาทำอันตรายเราโดยตรงไม่ได้ สรุปว่ายันต์เกราะเพชรกันไสยศาสตร์ได้ แต่ไม่ได้กันในลักษณะที่ไม่โดนอะไรเลย ถ้าหากว่าของเขาแรงมาก ก็มีผลกระทบต่อเราได้เช่นกัน