[เถรี]

แต่ว่าญาติโยม ซึ่งส่วนใหญ่แล้วนอนสบายอยู่ในห้องปรับอากาศ ตื่นขึ้นมาใส่บาตรไม่ทัน ก็ยังตามมาตำหนิพระอีกว่า "จะรีบบิณฑบาตไปถึงไหน ?" ถ้าหากว่ากระผม/อาตมภาพรับประทานอาหารในเวลาเที่ยงคืนตีหนึ่ง เหมือนกับญาติโยมนักเที่ยว ก็คงสามารถที่จะออกบิณฑบาตตอน ๑๐ โมงเช้าได้เหมือนกัน เพียงแต่ว่าการดำเนินชีวิตของเรานั้นต่างกัน กฎเกณฑ์กติกาในการยึดถือและปฏิบัติก็ต่างกัน

ตรงจุดนี้ญาติโยมทั้งหลายโปรดศึกษาเรื่องราวของพระภิกษุสงฆ์ในพระพุทธศาสนาบ้าง จะได้ไม่สร้างกายกรรม วจีกรรม หรือว่ามโนกรรมให้เกิดแก่ตน แล้วการที่สร้างกรรมกับปูชนียบุคคลอย่างพระภิกษุสามเณร ก็เป็นกรรมที่ค่อนข้างจะหนักเสียด้วย..!

ระยะนี้ฝนฟ้าทางทองผาภูมิก็ดี พื้นที่อื่น ๆ ก็ตาม ตกกระหน่ำอยู่ บางทีก็ทั้งวันทั้งคืน ดูแล้วไม่น่าเชื่อว่าปีนี้ของเรา ถ้าใครไม่ได้เตรียมตัว จะมีโอกาสอดน้ำกันได้ แต่วัดท่าขนุนนั้นไม่มีปัญหา เพราะว่าทำแหล่งเก็บน้ำสำรองเสร็จไปแล้วเป็นระยะเวลาปีกว่าเกือบสองปี ถ้าหากว่าที่ไหนขาดน้ำกัน อย่างน้อยวัดท่าขนุนก็ยังมีน้ำสำรองใช้ไปได้เป็นเดือน

กระผม/อาตมภาพได้ตักเตือนญาติโยมทั้งหลายมาเป็นระยะ ๆ แต่ว่าหลายท่านก็นิ่งดูดาย เนื่องเพราะว่าไม่เคยอยู่ในกรุงเทพมหานครยุคเดียวกับกระผม/อาตมภาพ ที่ถ้าต้องการซักผ้า ก็รองน้ำตั้งแต่หัวค่ำ แล้วก็ไปซักเอาตี ๒ ตี ๓ ไม่เช่นนั้นแล้วก็ได้น้ำไม่พอที่จะซักผ้า หรือถ้าหากว่าจะหุงข้าวตอนตี ๕ ก็ต้องรองน้ำตั้งแต่ตอนตี ๔ ไม่อย่างนั้นแล้วก็จะไม่มีน้ำให้เราพอหุงข้าวได้..!

แล้วท่านทั้งหลายก็คงไม่เคยเผชิญกับความอดอยากเหมือนที่กระผม/อาตมภาพเจอมา สมัยที่กระผม/อาตมภาพเด็ก ๆ นั้น เคยเกิดทุพภิกขภัย ก็คือข้าวยากหมากแพง ตอนเป็นเด็กก็ยังไม่รู้ รู้แต่ว่าสภาพของอาหารการกินนั้นเปลี่ยนไป จากข้าวสวยที่เคยได้กินกันอย่างเต็มที่ ก็กลายเป็นข้าวปนกับมันเทศบ้าง ปนกับฟักทองบ้าง เพื่อให้มีจำนวนมากพอเลี้ยงปากเลี้ยงท้องของทุกคน