[เถรี]

เมื่อรับเอาอาหารที่สั่งมาแล้ว ให้พรเสร็จสรรพเรียบร้อย กระผม/อาตมภาพเห็นอาหารเข้าก็ออกอาการ "น้ำตาจิไหล" เนื่องเพราะว่าข้าวซอยไก่ก็ดี ก๋วยเตี๋ยวน้ำเส้นเล็กหมูสับก็ตาม ชามใหญ่มาก ถ้าถามว่าใหญ่ขนาดไหน ? ก็ใหญ่ขนาดเอาตะเกียบวางบนปากชามเกือบจะไม่ได้..!

พูดง่าย ๆ ก็คือชามกว้างเท่าความยาวของตะเกียบเลย แล้วก็ใส่เส้นและเครื่องปรุงมาเยอะมาก อยู่ในลักษณะที่กระผม/อาตมภาพเจอไปชามเดียวก็จุกสนิทแล้ว แต่นี่เจอไปถึงสองชาม จนกระทั่งอยากจะสรุปว่า คนทางเหนือของเรารับประทานอาหารค่อนข้างที่จะมาก

เนื่องเพราะว่าครั้งแรกที่ไปฉันเพลแถว ๆ สามแยกแม่จัน เจอก๋วยเตี๋ยวเป็ดใส่เส้นมา ถ้าไม่ถึงครึ่งกิโล ก็น่าจะ ๓ - ๔ ขีด..! แล้วอีกครั้งหนึ่งก็ไปเจอที่หน้าวัดพระพุทธบาทผาหนาม ก็เจอชามใหญ่มหึมาในลักษณะชามใหญ่อย่างนี้ แต่เมื่อญาติโยมมีจิตศรัทธาแล้ว พระเราก็ต้องฉลองศรัทธาไปตามระเบียบ ส่วนฉลองแล้วจะเกิดอาการแบบไหนนั้น ก็แล้วแต่เวรแต่กรรมของตนเอง..!

สำหรับวันนี้คาดว่าการเดินทางเพื่อจะไปยังที่พัก ก็คือวัดอุทยานนั้น น่าจะไปถึงดึกมากทีเดียว กระผม/อาตมภาพจึงฉวยโอกาสในขณะที่เดินทางอยู่ ทำการบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนไปก่อน เมื่อถึงเวลาแล้วจะได้ไม่ต้องไปฉุกละหุกกันทีหลัง

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันเสาร์ที่ ๘ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)