[เถรี]

เมื่อสิ้นพิธีหลวงและท่านองคมนตรีกลับแล้ว กระผม/อาตมภาพก็ได้ถวายปัจจัยสนับสนุนงานอบรมครั้งนี้เป็นจำนวนเงิน ๕๐,๐๐๐ บาท แล้วขอตัวเดินทางไปยังวัดหนองโพ หมู่ที่ ๙ ตำบลหนองโพ อำเภอโพธาราม จังหวัดราชบุรี ซึ่งท่านอาจารย์พระมหาสมคิด อตฺถสิทฺโธ เจ้าอาวาสวัดหนองโพ รองเจ้าคณะอำเภอโพธาราม ได้แจ้งขอความช่วยเหลือมา

เนื่องจากว่าแทงค์น้ำประปาของโรงเรียนหนองโพวิทยาได้ล้มลง จะบอกว่าหมดอายุก็ว่าได้ จึงขอให้กระผม/อาตมภาพเป็นเจ้าภาพในการสร้างแทงค์น้ำ เพื่อที่จะบรรเทาความเดือดร้อนของทั้งทางวัดและทางโรงเรียน เนื่องเพราะว่าเมื่อเวลาแทงค์ประปาล้มลงไป ทางโรงเรียนก็ต้องต่อน้ำในวัดมาใช้แทน จึงทำให้ทางวัดต้องสิ้นเปลืองมาก กระผม/อาตมภาพจึงรับเป็นเจ้าภาพไปในราคาสองแสนบาท แล้วเดินทางกลับมายังวัดท่าขนุน

เมื่อมาถึง เห็นต้นพุดศุภโชคหน้ากุฏิก็เกิดอาการ "น้ำตาจิไหล" เพราะว่าอาทิตย์ที่แล้วได้จับหนอนไปปล่อยแล้ว ๑๓ ตัวด้วยกัน ตอนนี้ปรากฏว่ามีหนอนตัวอ้วน ๆ โผล่อีกมา ๔ - ๕ ตัว ซึ่งหนอนทั้งหลายเหล่านี้เป็นหนอนของผีเสื้อราตรีลายพราง ซึ่งจะกินใบพุดศุภโชคเป็นอาหารอย่างเดียว ใบไม้อื่นก็กินไม่ได้ แล้วก็อาจจะมีการกำหนดจดจำไว้ในดีเอ็นเอรุ่นต่อรุ่นว่าตรงนี้มีอาหาร แต่ว่าไม่ได้พิจารณาดูว่า เพียงพอให้ลูกของตัวหรือเปล่า ? ระยะนี้จึงมาวางไข่ถึง ๔ ชุดติด ๆ กัน

กระผม/อาตมภาพต้องรีบนำไปปล่อยที่สวนสาธารณะหัวสะพานแขวนหลวงปู่สาย ที่ตรงนั้นมีต้นพุดศุภโชคที่ทางเทศบาลตำบลทองผาภูมินำมาลงไว้เป็นร้อย ๆ ต้น แต่อาจจะเป็นเพราะว่าในช่วงข้ามแม่น้ำแควน้อยนั้น อาจจะลมแรง ทำให้ผีเสื้อราตรีลายพรางไม่นิยมบินข้ามไปอย่างหนึ่ง หรืออาจจะเป็นเพราะว่ากำหนดจดจำได้ว่าสถานที่ตรงนี้มีอาหาร แล้วก็มีการฝังความจำกันรุ่นสู่รุ่น จึงทำให้แม่ผีเสื้อที่เกิดมาจากตรงนี้ ก็มาวางไข่ให้มีลูกมีหลานตรงนี้กันต่อไป

อีกอย่างหนึ่งก็คือนกกางเขนดง หรือว่านกบินหลาดง ซึ่งมาทำรังวางไข่เลี้ยงลูกภายในโรงรถ ปีที่แล้ววางไข่ ๕ ฟอง มีลูก ๕ ตัว เนื่องจากว่าทั้งพระทั้งนกช่วยกันเลี้ยง พ่อนกแม่นกรู้สึกว่าจะไว้ใจมาก ถึงเวลาพระมาก็มาเกาะอยู่ใกล้ ๆ บางทีก็บินข้ามหัวไปข้ามหัวมา บางทีเดินอยู่บนพื้น ก็แทบจะเดินเหยียบกันเลย ปรากฏว่าเมื่อกลับมาครั้งนี้ นกครอกนี้ซึ่งปีนี้มี ๔ ตัวก็บินได้กันหมดแล้ว