[เถรี]

โดยเฉพาะตอนช่วงพระราชทานเพลิงศพหลวงพ่อคง วัดบางกะพ้อม เป็นช่วงสงครามโลกครั้งที่ ๒ เครื่องบินญี่ปุ่นบินทิ้งระเบิดอยู่ทุกวัน ตรงไหนสว่างตรงนั้นโดน เพราะเขาต้องการจะตัดสาธารณูปโภค โดยเฉพาะพวกน้ำ พวกไฟ หรือไม่ก็การขนส่ง ปรากฏว่าลูกศิษย์จัดงานศพถวายหลวงพ่อคงแบบเย้ยฟ้าท้าดิน ไฟมีกี่ดวงเปิดหมด แต่บนยอดเมรุปักธงมหาระงับหลวงพ่อคงเอาไว้..!

หลวงพ่อคงท่านทำทั้งธงมหาระงับและตะกรุดมหาระงับ ตอนหลังหลวงพ่อเทียม วัดกษัตราธิราชก็ทำตะกรุดมหาระงับเหมือนกัน อย่างที่กระผม/อาตมภาพเอาดอกพิเศษมาไว้ในศาลา ๑๐๐ ปีหลังนี้ ดอกนี้ไม่มากไม่มาย ความยาวน่าจะ ๓๐ นิ้ว..! มียาวกว่านี้อีกนะ เขาเรียกมหาระงับพิสดาร เพราะว่าหลวงพ่อเทียม วัดกษัตราธิราช ท่านลงความรู้ของท่านไว้หมดเลย แต่หลัก ๆ เลยก็คือมหาระงับ

โดยปกติที่ท่านทำก็คือ ๘ นิ้ว เกิน ๘ นิ้วขึ้นไปส่วนใหญ่ทำให้ลูกศิษย์ที่อุปถัมภ์อุปัฏฐากวัดอยู่ ท่านทำให้เป็นของประจำตระกูล แต่พอมาถึงรุ่นหลัง ๆ ลูกหลานไม่ค่อยรู้คุณค่า อยากได้เงินก็เอามาจำหน่าย พวกเราเห็นที่ไหนโดดคว้าไว้เลยนะครับ ไม่ใช่ของที่หาง่าย ตอนนี้กระผม/อาตมภาพตามอยู่ดอกหนึ่ง ยาว ๔๐ นิ้ว หรือ ๓๙ นิ้วก็ไม่รู้ ? จีบมาหลายรอบแล้วยังไม่ติด เขาจะเอาราคาสูงเกินไป เราก็ต้องรอไปจนกว่าเขาจะร้อนเงิน..!

เรื่องของพวกบรรดานักเล่นวัตถุมงคลนั้นใจร้อนไม่ได้ บางรายเขารู้ว่ากระผม/อาตมภาพมีอะไร เขาเทียวกันมา ๘ รอบ ๑๐ รอบ ประเภทเขาไม่ได้อะไร มาถึงก็เอาข้าวเอาของมาฝาก ขอส่องดูให้ชื่นใจหน่อยแล้วก็กลับบ้านได้ เขามาส่องอยู่บ่อย ๆ ท้ายสุดเขาก็ตื๊อจนเราใจอ่อนจนได้

คราวนี้เมื่อมาถึงยุคหลวงปู่สาย สิ่งที่ท่านทำมีแต่คนใกล้ที่ได้เห็นอานุภาพชัด..ก็เลยหวง ถ้าถามว่าหวงขนาดไหน ? ก็ขนาดหลวงพ่อเจ้าคุณทอมสันต์ - พระโสภณกาญจนาภรณ์ รองเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี เอาเหรียญรุ่น ๑ หลวงปู่สายไปชุบสามกษัตริย์ เลี่ยมทองอย่างดี ติดตัวไว้ เพิ่งจะยอมปลดถวายกระผม/อาตมภาพมาตอนที่ฉลองอายุ ๖๐ ปี บอกว่า "ไม่มีอะไรจะให้อาจารย์เล็ก อาจารย์เล็กช่วยงานผมบ่อย ๆ จึงถวายของรักของตัวเองมา"

อยู่วัดใต้ท่านน่าจะแขวนเหรียญหลวงปู่เปลี่ยน แต่กลับแขวนเหรียญหลวงปู่สาย เพราะว่าท่านมาเป็นเจ้าคณะอำเภอที่นี่ สองหรือสามปีก็ไม่รู้ ตอนช่วงที่หลวงปู่สายหนีเข้าป่าไป ทางด้านในเมืองก็ผลัดเปลี่ยนกันมาเป็นเจ้าคณะอำเภอ หลวงพ่อเจ้าคุณทองดำ - พระราชวิสุทธาภรณ์ก็ขึ้นมาเป็นอยู่ช่วงหนึ่งเช่นกัน