[เถรี]

แต่ว่าส่วนใหญ่พระในเมืองมาแล้วอยู่ไม่ได้ เพราะว่าช่วงนั้นมาลาเรียดุมาก อย่างที่พวกท่านทั้งหลายเป็น ๆ กันอยู่ทุกวันนี้ ต้องบอกว่าห่างมาก ยุคนั้นนี่ยุงกัดเมื่อไรเป็นมาลาเรียเมื่อนั้น พระในเมืองท่านสู้มาลาเรียไม่ไหวก็เลยหนีหมด ตอนหลังชาวบ้านไปรับหลวงปู่สายกลับมา ท่านต้องกลับมาเป็นเจ้าคณะอำเภอใหม่ ฉะนั้น..ถ้าหากว่าค้นเจอเหรียญท่าน จะเอามาลงให้ แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเหลือกี่เหรียญ เพราะว่าเคยเอามาลงในเว็บไปทีหนึ่งแล้ว

ของครูบาอาจารย์ส่วนใหญ่แล้วเราไม่ค่อยรู้คุณค่า กระผม/อาตมภาพเองเก็บของครูบาอาจารย์ไว้องค์ละ ๑ ชิ้น เอาไว้เป็นที่ระลึกถึงครูบาอาจารย์ อย่างน้อยท่านก็เคยสั่งเคยสอนมา เคยให้คำแนะนำมา กระผม/อาตมภาพจะมีถุงเล็กอยู่ใบหนึ่ง ถึงเวลาก็เลี่ยมพลาสติกเสร็จสรรพเรียบร้อย ใส่รวมกันไว้ ก็เป็น ๑๐ รูปเหมือนกัน ครูบาอาจารย์ที่เคยขอความรู้ท่านมา

แต่ว่าครูบาอาจารย์บางท่านก็ต้องรอแล้วรออีก อย่างหลวงปู่ดู่ วัดสะแก เพราะว่าพระท่านรุ่นหลัง ๆ ที่เป็นผงจักรพรรดิแตกหักง่ายมาก กระผม/อาตมภาพจึงต้องหารุ่นเก่า ๆ ที่ท่านโขลกผงแล้วก็ผสมน้ำมันยาง พวกนั้นจะแข็งแรงหน่อย หรือไม่ก็หาตะกรุดมหาจักรพรรดิตราธิราชไปเลย

ตะกรุดหลวงปู่ดู่นี่หายาก เพราะว่าท่านใช้ไม้ไผ่ตันมา แล้วก็ค่อย ๆ เอามีดลนไฟ ขีดทีละเส้น ประณีตสุด ๆ บางอันท่านก็ใช้เหล็กเส้นลนไฟแล้วก็เจาะรู คุณลองนึกเอาก็แล้วกันว่าลนไฟทีหนึ่ง เจาะได้ไม่ถึงครึ่งมิลลิเมตรกระมัง ? แล้วตะกรุดยาว ๔ นิ้ว ๖ นิ้ว ถ้าเจาะตลอด ต้องใช้เวลาเท่าไร ? พูดง่าย ๆ ว่าถ้าไม่ใช่ฝึกหัดเพื่อรักษากำลังใจของตนเอง ไม่มีใครเขาเสียเวลาไปทำหรอก

เพราะว่าในเรื่องของวัตถุมงคลต่าง ๆ เป็นอุปเท่ห์อย่างหนึ่งที่ครูบาอาจารย์สอนให้พวกเราภาวนา สอนให้พวกเราใช้สมาธิ ก็คือหางานทำ ลบผง เขียนยันต์ นับลูกประคำอะไรเหล่านั้น บางทีก็เคี้ยวหมาก เคี้ยวไปก็ภาวนาไป คายออกมาก็ลองยิงได้เลย ดูว่าเหนียวจริงหรือเปล่า ?!

คนที่เข้าไม่ถึงก็โวยวายว่าเล่นไสยศาสตร์ หารู้ไม่ว่าท่านกำลังทำกรรมฐานแบบสุด ๆ โดยเฉพาะพวกผงวิเศษ ๕ ประการ ไม่ได้สมาบัติ ๘ อย่าเสียเวลาไปเขียน ไม่มีประโยชน์อะไรหรอก ไปขอคนอื่นที่ท่านทำดีกว่า ขนาดหลวงพ่อสด วัดปากน้ำ ยังขอคนอื่นเลย ท่านบอกเลยว่า "ไม่ชำนาญด้านนี้"

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม , ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันจันทร์ที่ ๒๔ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)