[เถรี]

พราหมณ์สวดบูชาเทวดานพเคราะห์ (พระอังคาร) พระสงฆ์ขึ้นบทขัด ยัสสานุภาวะโต ยักขาฯ ต่อด้วยบทกรณียเมตตสูตร คือ กะระณียะมัตถะกุสะเลนะ ยันตัง สันตัง ปะทัง อะภิสะเมจจะฯ ไปจนจบ

พราหมณ์สวดบูชาเทวดานพเคราะห์ (พระพุธ) พระสงฆ์ขึ้นบทขัด สัพพาสีวิสะชาตีนัง ต่อด้วย ขันธะปะริตตะคาถา คือ วิรูปักเขหิ เม เมตตังฯ ต่อด้วย ฉัททันตปริตัง คือ วะธิสสะเมนันติ ปะรามะสันโตฯ จนจบ

พราหมณ์สวดบูชาเทวดานพเคราะห์ (พระเสาร์) พระสงฆ์ขึ้นบทขัดอังคุลิมาละปะริตตัง คือ ปะริตตัง ยัมภะณันตัสสะฯ ต่อด้วย ยะโตหัง ภะคินิฯ ๓ จบ ตามด้วย โพชฌังคปริตร คือ โพชฌังโค สะติสังขาโตฯ ไปจนจบ

พราหมณ์สวดสรรเสริญเทวดานพเคราะห์ (พระพฤหัสบดี) พระสงฆ์ขึ้นบทขัด ระตะนะสุตตัง ซึ่งยาวมาก ก็คือ ปะณิธานะโต ปัฏฐายะ ตะถาคะตัสสะ ทะสะ ปาระมิโยฯ เป็นต้น แล้วเจริญ ระตะนะสุตตัง คือ ยานีธะ ภูตานิ สะมาคะตานิฯ เต็มบท ซึ่งบทนี้ส่วนใหญ่แล้วจะสวดย่อ โดยตัดเอาในช่วงท้ายออก

หลังจากนั้นพราหมณ์ก็สวดสรรเสริญเทวดานพเคราะห์ (พระราหู) พระสงฆ์ขึ้นบทขัด อัปปะสันเนหิ นาถัสสะ สาสะเนฯ แล้วเจริญบทอาฏานาฏิยปริตร หรือที่ชาวบ้านเรียกว่าบทภาณยักษ์ - ภาณพระ คือ วิปัสสิสสะ นะมัตถุ จักขุมันตัสสะ สิรีมะโตฯ ไปจนจบ

พราหมณ์สวดสรรเสริญเทวดานพเคราะห์ (พระศุกร์) พระสงฆ์ขึ้นบทขัด ยัสสานุสสะระเณนาปิฯ ต่อด้วยเจริญบท ธชัคคสูตร คือ ภูตะปุพพังอภิกขะเว เทวาสุระสังคาโมฯ ไปจนจบ

พราหมณ์สวดสรรเสริญเทวดานพเคราะห์ (พระเกตุ) พระสงฆ์ขึ้นบทขัด ชยปริตัง คือ ชะยัง เทวะมะนุสสานังฯ แล้วเจริญบท ชยปริตัง คือ มะหาการุณิโก นาโถ หิตายะ สัพพะปาณินังฯ

ปิดท้ายด้วยการเจริญบท มงคลจักราวาลใหญ่ คือ สิริธิติมะติเตโชฯ ต่อด้วย นักขัตตะยักขะภูตานังฯ แล้วลงด้วยภะวะตุ สัพฯ เป็นอันว่าเริ่มในตอน ๔ โมงเย็น ไปจบลงในตอนประมาณ ๑ ทุ่ม..!