ตอนที่ท่านหมดลมหายใจไปเพราะเชื้อไวรัสโควิด ๑๙ แล้วได้รับคำสั่งว่า "ยังไม่ถึงเวลา ให้ลงไปใหม่" ท่านเองขอเอาไว้ว่า อันดับแรกเลย..ขออย่าให้ติดเตียง อันดับที่สองก็คือ..ขออย่าให้ต้องใส่สายระโยงระยาง ไม่เช่นนั้นแล้ว ท่านอยู่บนนี้สบายดีแล้ว ท่านจะไม่ยอมลงมา
เมื่อข้างบนรับปาก ท่านถึงได้ยอมลงมา และตั้งหน้าตั้งตาสร้างความดี โดยเฉพาะสละอารมณ์ดีรีสอร์ทให้เป็นศูนย์ปฏิบัติธรรมมงคลนานาชาติ และยังได้บอกว่า เคยไปหากระผม/อาตมภาพถึงวัดท่าขนุน ๒ ครั้ง แต่ว่าไม่ได้พบสักครั้งเดียว..! จึงดีใจมากที่ได้มาพบที่นี่ และขอถ่ายรูปร่วมกันเป็นที่ระลึก
เมื่อเสร็จธุระแล้ว กระผม/อาตมภาพก็เดินทางไปยังวัดนิคมวาสี ซึ่งอยู่ห่างไปแค่ไม่กี่กิโลเมตรเท่านั้น เมื่อไปถึงท่านดร.พระครูอรุณ ก็คือพระครูพิสณฑ์สิทธิการ ได้รีบออกมาต้อนรับ จะนำเอาน้ำชากาแฟมาถวาย กระผม/อาตมภาพเรียนท่าน ดร.รุ่นน้องว่า "ไม่ต้อง" เพราะว่าปกติไม่ฉันของทั้งหลายเหล่านี้ แต่ว่าขออนุญาตเดินดูนิทรรศการและการจัดสถานที่ต่าง ๆ เสียก่อน จะได้รู้ว่าท่านนำเสนออะไรบ้าง
จนกระทั่งเมื่อเดินดูสถานที่ทั้งหมดแล้ว บรรดาพระเถรานุเถระก็ได้ทยอยกันมา จนกระทั่งเจ้านายใหญ่ ก็คือพระเดชพระคุณพระธรรมวชิรานุวัตร, ดร. (แย้ม กิตฺตินฺธโร) เจ้าคณะภาค ๑๔ ประธานคณะกรรมการอำนวยการกลาง โครงการสร้างความปรองดองสมานฉันท์ด้วยหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา (หมู่บ้านรักษาศีล ๕) เดินทางมาถึง เมื่อต้อนรับและนิมนต์ท่านเข้าที่แล้ว ทางด้านเจ้าภาพก็ถวายข้าวต้มเป็นอาหารเช้า ซึ่งพวกเราต้องบอกว่าฉันกันกระจาย..!
เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็อาจจะเป็นเพราะว่าทุกคนล้วนแล้วแต่เดินทางมาไกลทั้งสิ้น ยกเว้นพระเดชพระคุณท่านเจ้าคุณโม่ง หรือว่าพระเดชพระคุณพระราชวชิรมงคลวิสิฐ (อาทิตย์ สิริวฑฺฒโน) เจ้าคณะจังหวัดสระบุรี ในฐานะเจ้าของสถานที่เท่านั้น ที่ท่านอยู่ใกล้ แต่ก็คงออกอาการเดียวกันกับ ดร.พระครูอรุณ ก็คือคงจะไม่ค่อยได้หลับได้นอนนัก เพราะว่าห่วงงาน เนื่องจากว่าเป็นภาคแรกและเป็นวัดแรกที่ได้รับการตรวจประเมิน ตลอดจนกระทั่งเป็นจังหวัดแรกได้รับการตรวจประเมินตามงบประมาณปี ๒๕๖๖
เมื่อฉันเช้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว พระคุณพระธรรมวชิรานุวัตร, ดร. ประธานคณะกรรมการอำนวยการกลาง พระเดชพระคุณพระเทพปวรเมธี, รศ, ดร. (ประสิทธิ์ พฺรหฺมรํสี) ประธานคณะกรรมการขับเคลื่อนระดับหน (กลาง) ก็นำพวกเราทั้งหมด เดินดูนิทรรศการต่าง ๆ ซึ่งทางโรงเรียนและหน่วยงานต่าง ๆ นำมาจัดแสดงให้เห็น โดยเฉพาะโครงการหมู่บ้านยั่งยืนของทางกระทรวงมหาดไทย ซึ่งดำเนินการร่วมกันในหมู่บ้านสะพานขาวแห่งนี้ ก็คือหมู่ที่ ๑๐ ตำบลขุนโขลน อำเภอพระพุทธบาท จังหวัดสระบุรี อันเป็นที่ตั้งของวัดนิคมวาสีนี่เอง
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 16-08-2023 เมื่อ 00:11
|