[เถรี]

ในเมื่อเป็นเช่นนั้นแล้ว พวกเราก็ต้องมีปัญญา ทำอย่างไรจึงจะอยู่กับสังคมให้ได้ ? โดยที่คนอื่นไม่เห็นว่าเราเป็นคนดีผิดแผกแปลกไปจากสังคม

จะต้องอดทนอดกลั้นให้ได้ กับทุกสิ่งทุกอย่างที่คนอื่นเขาทำแล้วเราไม่ชอบใจ ไม่ถูกใจ

จะต้องพากเพียรพยายามสร้างความดีให้มากกว่าความชั่ว
และท้ายที่สุดไม่มีความชั่วเลยยิ่งดี

งานเราจริง ๆ มีนิดเดียวนะ แต่เรามักจะทำเยอะเกินไป

ก็แค่เพียรสร้างความดี
เพียรละความชั่ว
เพียรรักษาความดีที่สร้างไว้
ทำให้ความดีนั้นเจริญยิ่ง ๆ ขึ้นไป
และเพียรระมัดระวังไว้ อย่าให้ความชั่วเข้ามา

มีแค่นี้แหละ ความจริงก็ตอกย้ำกันทุกบ่อยนะ ต้องเพียรเหมือนกัน เพียรปากเปียกปากแฉะ จ้ำจี้จ้ำไชไปเรื่อย จะฟังหรือไม่ฟังก็ช่าง ตักน้ำรดหัวตอ ถึงจะไม่งอกใหม่ ให้เปียก ๆ ก็ยังดี

หลวงพ่อชา วัดหนองป่าพง ท่านบอกว่า "ตักน้ำรดหลังหมานี่แย่กว่าตัดน้ำรดหัวตออีก" กราบเรียนถามท่านว่า "แย่กว่าตรงไหนครับ ?" ท่านบอกว่า "ก็ลองเอาน้ำรดหลังหมาสิ มันสะบัดพรืด..เกลี้ยงเลย เปียกยังไม่เปียกเลย มันสลัดหมด" เพราะฉะนั้น..จงเป็นหัวตอ รดไปแล้วอย่างน้อยก็เปียกบ้าง อย่าเป็นหมา เป็นหมารดน้ำลงไปก็สะบัดทิ้งหมด เสียเวลารดเปล่า ๆ

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
ปกิณกธรรมสัปดาห์วันแม่
ช่วงบ่ายวันเสาร์ที่ ๑๒ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย ทะเล)