[เถรี]

เมื่อทำการตรวจประเมินโครงการหมู่บ้านรักษาศีล ๕ แล้ว กระผม/อาตมภาพก็ฝากเอกสารการประเมินไว้กับหลวงพ่อพระมหาประกอบ โชติปุญฺโญ ป.ธ.๗ รองเจ้าคณะจังหวัดราชบุรี เจ้าอาวาสวัดโชติทายการาม ซึ่งท่านเองยังต้องอยู่จนกระทั่งเขาประเมินเสร็จ และยังต้องไปดูงานในจุดที่เขากำหนดเอาไว้ให้ด้วย

แต่กระผม/อาตมภาพนั้นเป็น "คนบ้านไกล" และวันนี้เป็นวันศุกร์ ถ้าไม่รีบออกจากกรุงเทพฯ มีหวังจะเกิดอาการที่เรียกกันว่า "นรกแตก" แน่นอน จึงได้ขออนุญาตทั้งในกลุ่มไลน์ และบอกกล่าวด้วยวาจา หลังจากนั้นก็หลบแวบออกมา ให้น้องเล็ก (นางสาวจิราพร ซื่อตรงต่อการ) พาฝ่ารถติด ข้ามสะพานภูมิพลออกมาทางด้านถนนพระราม ๒ ทะลุมาถนนวงแหวนอุตสาหกรรม มาถึงถนนกาญจนาภิเษก มาเร็วขนาดนี้แล้ว กว่าจะหลุดมาถึงถนนบรมราชชนนีได้ ก็ติดแล้วติดอีก แต่ยังโชคดีว่าหลุดออกมาได้ก่อน ๔ โมงเย็น จึงทำให้หลังจากนั้นแล้ว รถราก็วิ่งได้ค่อนข้างที่จะสะดวก

แต่เนื่องจากว่าดูเวลาจาก "กูเกิ้ลแม็พ" แล้ว กว่าจะถึงวัดท่าขนุนคืนนี้ก็ทุ่มกว่าเกือบสองทุ่ม กระผม/อาตมภาพจึงต้องบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนตอนนี้บนรถยนต์ตามเคย ซึ่งขณะนี้กำลังวิ่งผ่าน "บ้านแม่" ก็คืออำเภอบ้านโป่ง จังหวัดราชบุรี

ถามว่าทำไมวิ่งผ่าน "บ้านแม่" ? เนื่องเพราะว่ากระผม/อาตมภาพตอนอายุประมาณ ๒ ขวบนั้น ได้กินท็อฟฟี่แล้วติดคอ หมดลมหายใจไปถึง ๒ ชั่วโมง..! พ่อแม่ได้บน ยกให้เป็นลูกของเจ้าแม่เบิกไพรที่บ้านโป่ง จังหวัดราชบุรี ว่าถ้าฟื้นคืนชีวิตมาได้ จะถวายกระผม/อาตมภาพให้เป็นลูกเจ้าแม่ ๑๐ ปี ปรากฏว่ากระผม/อาตมภาพนั้นฟื้นคืนมาได้จริง ๆ แต่เนื่องจากว่าขาดอากาศหายใจนานมาก จึงทำให้เซลล์สมองตายไปเป็นจำนวนมาก จนป่วยเป็นโรคลมชักอยู่หลายปี..!

แล้วในแต่ละปี โยมแม่ก็ต้องพามาไหว้ท่านเจ้าแม่เบิกไพรที่บ้านโป่ง สมัยก่อนนั้นการเดินทางยากมาก เพราะว่าต้องนั่งรถเมล์ ซึ่งเรียกกันว่ารถหัวแตงโม ก็คือเป็นรถเมล์ที่มีตัวถังเป็นไม้ หัวรถใหญ่มาก แล้วก็ต้องใช้เครื่องมือในการหมุนเพื่อติดเครื่องบริเวณด้านหน้าหัวรถก่อน บางทีปั่นกันจนเหงื่อไหลไคลย้อย รถก็ไม่ติด จนต้องมีการราดน้ำมันเพื่อจะ "เผาหัว" ให้เครื่องร้อนก่อน จึงหลอกล่อให้เครื่องติดจนได้

จากทางด้านบ้านของกระผม/อาตมภาพ ซึ่งอยู่ที่ปากทางสนามบินกำแพงแสน วิ่งมาถึงตัวเมืองนครปฐม แล้วก็มาต่อรถไฟไปยังบ้านโป่ง หลังจากนั้นลงรถไฟแล้วก็ยังต้องข้ามเรือเมล์ เพื่อที่จะไปไหว้ท่านเจ้าแม่เบิกไพรที่ศาล ซึ่งสมัยนั้นก็ถือว่าเป็นเรื่องอัศจรรย์มาก เพราะว่าอยู่กลางป่ากลางดง แต่ศาลท่านใหญ่โตอลังการเป็นพิเศษ..!