[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันอังคารที่ ๑๒ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๖ กระผม/อาตมภาพเดินทางไปยังวัดราษฎร์ประคองธรรมตั้งแต่เช้า เพื่อไปร่วมงานฉลองอายุวัฒนมงคล ๖๐ ปี หลวงพ่อตี๋ (พระครูกิตติวิริยาภรณ์) เจ้าอาวาสวัดราษฎร์ประคองธรรม เจ้าคณะอำเภอบางใหญ่ และร่วมงานฉลอง ๓๑๐ ปี วัดราษฎร์ประคองธรรม ซึ่งเป็นวัดเก่าแก่สร้างมาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา

สำหรับหลวงพ่อตี๋นั้น ท่านเป็นลูกศิษย์ที่กระผม/อาตมภาพสอนตอนท่านเรียนปริญญาโทอยู่ที่วัดไร่ขิง (พระอารามหลวง) ก็คือเรียนในขณะที่ยังเป็นหน่วยวิทยบริการ คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้องเรียนวัดไร่ขิง (พระอารามหลวง) ทุกคนตลอดจนกระทั่งกระผม/อาตมภาพก็เข้าใจว่าหลวงพ่อตี๋นั้นอายุกาลพรรษามากกว่ากระผมทั้งสิ้น

วันนี้เพิ่งจะความลับแตกว่า ท่านเพิ่งจะอายุ ๖๐ ปี และพรรษาการบวชก็น้อยกว่ากระผม/อาตมภาพถึง ๗ พรรษา เจอหน้าถึงได้หัวเราะใส่กัน หลวงพ่อตี๋ออกปากว่า "นี่คิดว่าผมแก่กว่าละสิ..!" ก็แน่นอนละครับพระเดชพระคุณ ใครจะไปนึกว่า "ไป" แต่ใบหน้า อายุและพรรษาตามหน้าไม่ทัน..!

งานวันนี้เป็นงานหลวง เนื่องเพราะว่าได้รับผ้าไตรพระราชทาน พวกเราจึงต้องเอาตาลปัตรพัดยศของแต่ละคนติดรถไปด้วย ซึ่งส่วนใหญ่แล้ว พระราชาคณะและพระครูสัญญาบัตร ตลอดจนกระทั่งพระมหาเปรียญและพระฐานานุกรมที่ไปร่วมเจริญพระพุทธมนต์ในงานนี้นั้น ส่วนใหญ่ก็เป็นกรรมการ หรืออนุกรรมการในโครงการหมู่บ้านรักษาศีล ๕ นั่นเอง ก็แปลว่าหลวงพ่อตี๋นั้นนิมนต์แต่พรรคพวกตัวเองล้วน ๆ..!

เมื่อเสร็จพิธี ซึ่งทุกขั้นตอนต้องบอกว่าเรียบร้อยมาก ยกเว้นอยู่ขั้นตอนเดียว ก็คือเจ้าหน้าที่จากกองพิธีฯ สำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดนนทบุรี มัวแต่ก้มหน้าก้มตาดูงานในโทรศัพท์ พอพระท่านเจริญพระพุทธมนต์ ลงท้ายด้วย ภวตุ สัพฯ จึงต้องม้วนสายสิญจน์เก็บเอง ว่ากันไปตั้งครึ่งต้องค่อนแล้ว เจ้าหน้าที่เพิ่งจะเงยหน้าขึ้นมาดู แล้วก็วิ่งตาลีตาเหลือกมารับสายสิญจน์จากมือของพระเถระ จัดการม้วนเก็บให้ ซึ่งเรื่องนี้กระผม/อาตมภาพก็ไม่ได้ตำหนิอะไร เพราะว่าบางทีงานสำคัญของเขาก็เข้ามาในจังหวะเวลานั้นพอดี

เมื่อฉันเพลเสร็จสรรพเรียบร้อยแล้ว กระผม/อาตมภาพก็เดินทางต่อไปยังวัดชลประทานรังสฤษดิ์ อำเภอปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี เพื่อที่จะตรวจประเมินชุมชนบางตลาดพัฒนา ยกขึ้นเป็นชุมชนหมู่บ้านรักษาศีล ๕