[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ ๑๔ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๖ ตรงกับวันพระใหญ่ แรม ๑๔ ค่ำ เดือน ๙ ซึ่งถ้าหากว่าเป็นบาลี ยังต้องใช้คำว่าสาวนะมาสัสสะ ก็คือเดือน ๙ ส่วนเดือน ๘ นั้น จะเป็น ๘ แรก หรือว่า ๘ หลังก็ตาม จะเป็นอาสาฬหะมาสัสสะเหมือนกัน

ดังนั้น..ถ้าหากว่าใครที่ยังเข้าใจตรงนี้ไม่ชัด ให้ทำความเข้าใจเสียใหม่ การบอกศักราชภาษาบาลี เขาให้นับเดือนทางจันทรคติ เริ่มตั้งแต่เดือนอ้าย คือมิคะสิระมาสัสสะ ไล่ไปจนถึงเดือน ๑๒ คือกัตติกามาสัสสะ ไม่ใช่ตามที่หนังสือบางเล่มลงเอาไว้ผิด ๆ ว่าเดือนนั้นเดือนนี้ ซึ่งเป็นเดือนสากล

สำหรับวันนี้มีหลายเรื่องที่อยากจะพูดถึง เรื่องแรกก็คือความชัดเจนว่าพระหลวงตาที่ลงไปฉันในบาตร นอกจากท่านเป็นเจ้าอาวาสแล้ว ตำแหน่งการปกครองยังเป็นถึงรองเจ้าคณะอำเภออีกด้วย..! ก็เลยไม่มั่นใจว่าจะมีบรรดาผู้ใต้บังคับบัญชา จะเลียนแบบด้วยการลงไปนั่งฉันในบาตรแบบนั้นหรือเปล่า ? ซึ่งทำไปแล้ว กระผม/อาตมภาพก็ไม่เห็นว่าจะก่อให้เกิดความเลื่อมใสจากชาวบ้านอะไรเลย นอกจากเวทนาสงสารที่ท่านตีความหลักธรรมของพระพุทธเจ้าผิดพลาด

เรื่องต่อไปก็คือ ในระยะนี้ทางสื่อโซเชียลต่าง ๆ มีการนำเอาสิ่งที่กระผม/อาตมภาพพูดแล้วไปลง แต่ไปลงแบบ "ฟังไม่ได้ศัพท์ จับเอาไปกระเดียด" อย่างเช่นที่กระผม/อาตมภาพบอกเล่าไปว่า ในหลวงรัชกาลที่ ๕ ได้ตอกหลักอาถรรพ์เพื่อสกัดไม่ให้ไสยศาสตร์เขมรเข้าสู่กรุงเทพฯ คนเอาไปลงต่อก็พาดหัวหน้าคลิปด้วยความภาคภูมิใจว่า "ในหลวงรัชกาลที่ ๙ เป็นผู้ตอกหลัก" หรือไม่ก็นำเอาพระคาถาเงินล้านที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ ถ่ายทอดให้ ไปทำเป็นคลิป แล้วก็โปรยหัวว่า "แค่ฟังก็รวยแล้ว" กระผม/อาตมภาพอยากจะทราบเหมือนกันว่าโคตรพ่อโคตรแม่ใครสอนมันอย่างนั้น..!

อย่าลืมว่าพุทธศาสนาของเราเป็นศาสนาของเหตุและผล เราต้องสร้างเหตุ ผลถึงจะเกิด ต่อให้เราสร้างเหตุ ถ้ายังสร้างไม่เพียงพอ ผลก็ไม่เกิด พระคาถาเงินล้าน นอกจากเคล็ดลับต่าง ๆ แล้ว สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือการภาวนาอย่างจริงจังและสม่ำเสมอ ไม่ใช่แค่ฟังเท่านั้น..!

อยากจะด่าไอ้คนพาดหัวแบบนั้นว่า "ควาย" ก็เสียดายเกินไป เพราะว่าดูแล้วควายจะฉลาดกว่า..! ถ้าจะด่าก็ต้องด่าว่า "ไอ้ควายสะตวง..!" อยากรู้ว่าควายสะตวงเป็นอย่างไร ให้ไปถามท่านตี้ (พระวสุพล อภิปุญฺโญ) ดู เป็นแค่ดินเหนียวปั้นอยู่ในกระทงแก้บนเท่านั้น หาคุณงามความดีอะไรมากกว่านั้นไม่ได้เลย..

แต่ก็เป็นเรื่องแปลกว่า คนเราถ้ากิเลสตรงกัน ก็คือกูขี้เกียจ..! ในเมื่อขี้เกียจภาวนา แค่ฟังก็รวยแล้ว ก็เลยไปฟังกันใหญ่ อย่างเก่งก็ได้อนุสติ หรือถ้าหากว่าได้สติขึ้นมา กำลังใจภาวนาตามไปสักเล็กน้อย ก็อาจจะมีผลนิด ๆ หน่อย ๆ เรื่องพวกนี้ถ้าทิ้งไว้นานไป คนก็จะเข้าใจผิดไปเรื่อย แล้วกลายเป็นสัทธรรมปฏิรูป ก็คือสิ่งที่ปฏิบัติกันผิด ๆ เชื่อถือกันผิด ๆ แทรกเข้ามาในหลักธรรมที่แท้จริง