[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันจันทร์ที่ ๑๘ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๖ กระผม/อาตมภาพลงจากกุฏิกรรมฐานเพื่อไปห้องน้ำ ซึ่งห่างจากกุฏิไปประมาณ ๒๐๐ เมตร ปรากฏว่าเมื่อเดินผ่านสระน้ำ ได้ยินเสียงประหลาดเหมือนกับลูกหมา ดังอยู่ในบริเวณนั้น จึงได้พยายามเพ่งมองดูในความมืด แล้วก็เห็นลูกหมาตัวหนึ่งกำลังตะเกียกตะกายว่ายน้ำ จวนจะหมดแรงอยู่แล้ว..!

ไม่ทราบว่าตกลงไปสระน้ำตั้งแต่เมื่อไร จึงได้หิ้วขึ้นมา แล้วพยายามปฐมพยาบาลด้วยการใช้ผ้าเช็ดหน้า ๒ ผืนของตัวเองเช็ดตัวให้แห้ง แต่ไอ้ตัวเล็กกินน้ำเข้าไปจนท้องกางแข็งโป๊ก..! ถ้ากระผม/อาตมภาพไม่มาเจอเสียก่อน คาดว่าอีกไม่กี่นาทีมีหวังจมน้ำตายอย่างแน่นอน จึงได้ตั้งชื่อให้ว่า "เจ้าบุญรักษ์" ก็คือ บุญรักษา

หลังจากนั้นก็กลับขึ้นไปเจริญภาวนาของตนเองตามระเบียบ จนกระทั่งประมาณตี ๓ ก็ลงมาใต้ถุนกุฏิกรรมฐาน ซึ่งมีปลั๊กไฟที่ใช้การได้อยู่อันเดียว ทำการติดตั้งโน้ตบุ๊ก แล้วเข้าอินเตอร์เน็ต ไปตรวจการในเว็บไซต์วัดท่าขนุน ครั้นตรวจแก้งานต่าง ๆ ในเว็บเสร็จเรียบร้อยแล้ว ด้วยความเป็นห่วง ก็เดินไปดูเจ้าบุญรักษ์อีกหนึ่งรอบ

ปรากฏว่าหายไปแล้ว..! ทิ้งผ้าเช็ดหน้าเปียก ๆ ไว้ ๒ ผืน พยายามเดินหาบริเวณใกล้เคียงก็ไม่เจอ หลังจากนั้นก็กลับไปภาวนา แล้วต่อด้วยการอ่านหนังสือ ซึ่งในระยะนี้ก็เหลือแค่อ่านประมาณวันละ ๑ เล่มเท่านั้น จนกระทั่งตี ๕ ครึ่งก็ไปสรงน้ำ แต่งตัว แล้วก็ไปรอที่ใต้ถุนกุฏิหมู่เรือนไทย ซึ่งบรรดาแม่ครัวกำลังเตรียมอาหารเช้าเป็นการใหญ่

ทางด้านพระมหาประชัน ธมฺมวิริโย เจ้าอาวาสวัดอ่าวน้อย ซึ่งเป็น FC วัดท่าขนุนเช่นกัน เข้ามากราบเรียนสอบถามวิธีบริหารจัดการวัด โดยเฉพาะการนำญาติโยมทั้งหลายภาวนาพระคาถาเงินล้าน ว่ามีเคล็ดลับหรือว่าส่วนสำคัญที่ต้องจัดการอย่างไรบ้าง แล้วบรรดาพระทั้งหลายของที่วัดนี้ ทยอยกันเข้ามากราบเรียนถามเกี่ยวกับแนวทางการปฏิบัติ หรือว่าอารมณ์ปฏิบัติที่ตนเองติดข้องอยู่ ไป ๆ มา ๆ กลายเป็นว่า แม้กระทั่งแม่ครัวก็วางมือมาร่วมวงด้วย..!

กระผม/อาตมภาพเห็นว่าพระกลับมาจากบิณฑบาตแล้ว ถ้ามัวแต่คุยอยู่ ไม่ฉันเสียก่อนก็อาจจะเสียเวลามาก จึงนำทุกท่านไปฉันข้าวต้มทะเล ซึ่งนอกจากจะเป็นข้าวต้มที่ประกอบไปด้วยกุ้งหอยปูปลาแล้ว ก็ยังมีบรรดากุ้งทอด ตลอดจนกระทั่งอาหารทะเลอื่น ๆ อีกมาก ที่บรรดาแม่ครัวทั้งหลายตั้งใจทำเพื่อถวายคณะกรรมการดำเนินงานโครงการหมู่บ้านรักษาศีล ๕ หนกลางทั้งหมด แต่ปรากฏว่ามีมาพักอยู่แค่ส่วนของอนุกรรมการ ๓ - ๔ รูปเท่านั้น มีกรรมการเต็มตัวอยู่รูปเดียว ก็คือกระผม/อาตมภาพเอง..!

หลังจากอิ่มแล้วกระผม/อาตมภาพก็ขอตัวไปนอนภาวนาตามระเบียบของตน จนกระทั่งเวลา ๙ โมงครึ่ง ก็ให้น้องเล็ก (นางสาวจิราพร ซื่อตรงต่อการ) พาวิ่งเข้าไปยังตัวเมือง เนื่องเพราะว่าคณะกรรมการนัดพบกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง บริเวณหน้าอ่าวประจวบ เมื่อไปถึง ปรากฏว่าทางเจ้าถิ่นไม่ว่าจะเป็นรองเจ้าคณะจังหวัด หรือว่าเจ้าคณะอำเภอในเขตปกครองคณะสงฆ์จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ มารอต้อนรับอยู่แล้วหลายรูป