[เถรี]

หลังจากได้รับการถวายสิ่งของเรียบร้อยแล้ว กระผม/อาตมภาพรับมาก็ยังขำ ๆ อยู่ เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะเขาบอกว่า การไปตรวจงานหมู่บ้านศีล ๕ เพื่อประเมินและยกขึ้นเป็นหมู่บ้านศีล ๕ ต้นแบบนั้น เป็นการ "ไปเข้าสังคม ไปชมของแปลก ไปแบกของกลับ" ซึ่งคำว่าแบกของกลับนี้ พวกเราพบกันแล้วชนิดที่ "หัวเราะไม่ได้ ร้องไห้ไม่ออก" จริง ๆ เนื่องเพราะว่าแต่ละที่แต่ละแห่ง ก็ล้วนแล้วแต่นำเอาสิ่งของซึ่งเป็นของดีประจำถิ่น และส่วนใหญ่เป็นของกินแทบทั้งสิ้น มามอบให้เป็นตะกร้าบ้าง เป็นกระเช้าบ้าง ทำให้พวกเราทั้งหลายต้องหอบกลับ

โดยเฉพาะกระผม/อาตมภาพเป็นคนบ้านไกล ไม่สามารถที่จะไปกลับได้ภายในวันเดียว จึงต้องมอบให้กับสถานที่ซึ่งตนเองเข้าไปพักอาศัยอยู่ ไม่เช่นนั้นแล้วทางวัดก็อาจจะได้ขนมหม้อแกง หรือว่าผักสดต่าง ๆ เป็นจำนวนมากต่อมากด้วยกัน ที่จะนำมาเข้าครัว แต่ว่าที่คลองโคนนี้ สามารถนำสิ่งของกลับได้ เพราะว่าวันนี้เป็นการตรวจประเมินเป็นวันสุดท้าย ครบทั้ง ๒๓ จังหวัดในเขตปกครองคณะสงฆ์หนกลางแล้ว

ในการตรวจประเมินปีนี้ กระผม/อาตมภาพไปได้ ๒๒ จังหวัด ขาดแต่เพียงบ้านห้วยใหญ่ อำเภอบางละมุง จังหวัดชลบุรีแห่งเดียวเท่านั้น เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าวันที่ ๑ กันยายน ๒๕๖๖ ซึ่งตรวจประเมินที่บ้านห้วยใหญ่ อำเภอบางละมุง จังหวัดชลบุรีนั้น กระผม/อาตมภาพติดภาระสำคัญที่อื่น จึงทำให้ไม่สามารถที่จะไปร่วมงานได้ ต้องมอบหมายให้ผู้อื่นทำการประเมินแทน

เมื่อรับการถวายสิ่งของเรียบร้อย ก็ลงมาดูนิทรรศการต่าง ๆ ซึ่งที่นี่มีของดีมากมาย โดยเฉพาะโครงการพระราชดำริปลูกป่าชายเลน เขาสามารถนำเอาผลผลิตต่าง ๆ ในป่าชายเลนมาทำเป็นอาหารบ้าง มาทำเป็นขนมบ้าง อย่างเช่นว่าต้นชะคราม ซึ่งถ้าหากว่าเอามาแต่ยอดแล้ว บางทีก็ดูคล้าย ๆ กับยอดชะอมที่เด็ดแล้ว หรือไม่ถ้ากองรวมกันมาก ๆ ก็เหมือนกับกองสาหร่ายทะเล หรือว่าการที่เอาลูกลำแพนมาทำเป็นน้ำดื่ม รสชาติคล้าย ๆ กับน้ำบ๊วยเหมือนกัน ตลอดจนกระทั่งน้ำตาลมะพร้าว

พระเดชพระคุณท่านเจ้าคุณอาจารย์พระเทพปวรเมธี, รศ.ดร. นั้น พอถึงเวลาเขาให้ทดสอบอะไรก็หันมาบอก "อาจารย์เล็ก..ช่วยทดลองชิมของเขาดูหน่อย" กระผม/อาตมภาพที่ไม่มีโรคภัยไข้เจ็บใด ๆ นอกจากมาลาเรียเรื้อรัง จึงสามารถที่จะชิมทุกสิ่งทุกอย่างได้ โดยไม่ต้องเกรงใจโรคภัยประจำตัวเหมือนคนอื่น

สถานที่ต่าง ๆ ที่ไปนั้น ส่วนใหญ่แล้วก็จะมี "FC วัดท่าขนุน" มาดักรออยู่ อย่างเมื่อวานที่บ้านหนองขาม วัดนาหนองนั้น ก็มี FC ซึ่งมากับแม่และน้า กระผม/อาตมภาพจำได้แต่หน้า ไม่รู้จักชื่อ เรียก "ไอ้หนูอ้วน" ตามหุ่นของเขา ส่วนที่นี่ปรากฏว่าเจอบุคคลคุ้นเคย ก็คือคุณสมหมาย สมปรุง ซึ่งเป็นปราชญ์ท้องถิ่นในการทำกะปิจากเคยตาดำที่มีชื่อเสียงมาก เพราะว่าทำจากเคยแท้ ๆ ไม่มีการปะปนอะไรเลย