[เถรี]

ท่านทั้งหลายถ้าหากว่าจะมาในแนวนี้ ส่วนสำคัญที่สุดก็คือการภาวนา ก็แบบเดียวกับตอนที่ไปศึกษาเรื่องการทำปรอทที่ฝั่งพม่า หลวงตาเย็น (พระเย็น สุขกาโม) ไปก่อนกระผม/อาตมภาพ ๕ ปี หลอมปรอทหมดฟืนไปเป็นป่าเลย..ไม่สำเร็จ..! พอกระผม/อาตมภาพไปทำ ไม่กี่วันก็ได้แล้ว เมื่อคบหากันไประยะหนึ่ง ถึงได้รู้ว่าหลวงตาเย็นท่านไม่มีสมาธิเลย เพราะว่าสิ่งทั้งหลายเหล่านี้จะสำเร็จได้ด้วยกำลังสมาธิ สมาธิน้อยก็ได้ผลน้อย สมาธิมากก็ได้ผลมาก

หลวงตาเย็นท่านเป็นคนฟุ้งซ่านมาก ..พุท..ไม่ทันจะ..โธ..เลย..ฟุ้งแล้ว จึงไม่ใช่เรื่องแปลกว่าทำไมหลอมปรอทมาแล้ว ๕ ปีไม่ได้อะไรเลย นอกจากหมดสตางค์อย่างเดียว ออกกิจนิมต์ได้เงินมาเท่าไร ก็จ้างชาวบ้านตัดฟืนให้ ไม่รู้ว่าป่านนี้ยังมีชีวิตอยู่และหลอมต่อหรือเปล่า ? แต่ว่าได้แนะนำท่านไปแล้วเรื่องให้ซ้อมภาวนา แต่ท่านทำไม่ได้จริง ๆ แม้แต่กระผม/อาตมภาพไปนอนอยู่ในโบสถ์เก่าคนเดียว ท่านก็ไม่กล้าไปด้วย..กลัวผีหลอก..! ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ต้องไปหวังความสำเร็จอะไรหรอก

รบกวนเวลาพวกเรามากพอแล้ว สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพุธที่ ๒๗ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)